Κείμενο: Γιάννης Αδειλίνης
Φωτογραφία: Φωτογραφίες: Νέαρχος Παναγιώτου - Βίντεο: Στέλιος Στεφάνου, Δημήτρης Τοκκαρής
Ο αστικός μύθος θέλει τους περισσότερους ζαχαροπλάστες της Λευκωσίας να κατάγονται από το χωριό Καμπί. Ξετυλίγοντας τον μίτο του μύθου, ο «Γαστρονόμος» φωτίζει μια εκπληκτική ιστορία προκοπής που κέρδισε τον σεβασμό μας.
Μέχρι τη δεκαετία του ’70 η ζωή για τις πολυμελείς οικογένειες στο Καμπί του Φαρμακά ήταν δύσκολη και το φαγητό λίγο. Όταν τα παιδιά τέλειωναν το Δημοτικό σχολείο, οι γονείς τα «έσπρωχναν» στη Χώρα για μια καλύτερη ζωή. Εκείνη την εποχή τα εστιατόρια και τα ζαχαροπλαστεία πρόσφεραν ένα συμβολικό μισθό στα παιδιά της επαρχίας (3-5 λίρες τον μήνα) μαζί με στέγη και φαγητό. Ήταν το κίνητρο αλλά και μια εξασφάλιση για να εργαστούν κοντά τους και να μάθουν τα μυστικά της δουλειάς.
Στην κύρια φωτογραφία οι εξής:
Πρώτη σειρά καθήμενοι (από αριστερά): Γιώργος Ιωάννου (Rex), Μαρούλα Τσαγγαρίδου σύζυγος του Αντώνη Τσαγγαρίδη («Ariston»), Γρηγόρης Κώστα («Γαρδένια»), Παναγιώτης Χριστοφόρου («La Patisserie Panayiotis»), Κώστας Κύπρου συγγενής του Κύπρου Μιχαήλ («Patra Bakery»), Αντώνης Κωμοδίκης («Savor»), Κώστας Ανδρέου («Μίλκο»), Αντώνης Νικολάου («Bianco»).
Πίσω σειρά όρθιοι (από αριστερά): Ανδρέας Παναγίδης υιός του Λοΐζου Παναγίδη («Μοντιάλ»), Κυριάκος Τσαγγαρίδης υιός του αείμνηστου Βάσου Τσαγγαρίδη («La Parfaite»), Ανδρέας Κωνσταντίνου («House of Biskota», Μελβούρνη), Χριστάκης Χαραλάμπους («Sugar Cane»), Πολύκαρπος Αγαθαγγέλου («Napolitana, Suito»), Κώστας Νικολάου ( «Νούφαρο»).
