ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

41. Βερικοκόπιτα

Μια παραλλαγή της ανάποδης μαμαδίστικης μηλόπιτας είναι αυτή η πίτα. Είχε δημοσιευτεί σε ένα παλιό – και εξαντλημένο πια– συνταγολόγιο που έχει στην κατοχή της η Μίνα Αποστολίδη ως «τούρτα βερίκοκο». Εύκολη, απλή και νόστιμη, ό,τι πρέπει για τον καφέ, το τσάι, και – γιατί όχι– ένα ποτήρι κρασί....

42. Τάρτα με φρέσκα καλοκαιρινά φρούτα

Mια απολαυστική τάρτα με φίνα ζύμη και γέμιση από ζουμερά φρούτα της εποχής από τον Στέλιο Παρλιάρο....

43. Γρήγορη και εύκολη ροδακινόπιτα

44. Εύκολη λεμονόπιτα

45. Καρπουζόπιτα

46. Μπαζίνα με σφέλα και μαύρες σταφίδες

«Η μπαζίνα είναι παραδοσιακό φαγητό της Αρκαδίας. Συγκαταλέγεται στα φαγητά της φτώχειας και της σωτηρίας και κράτησε ζωντανούς τους ντόπιους στα χρόνια της Κατοχής. Εκείνα τα χρόνια η μπαζίνα γινόταν με ξίγκι και λίγα κομματάκια τσιγαρίδες», εξιστορεί ο σεφ Γιώργος Φελεμέγκας από τη Δάφνη Καλαβρύτων, σύμφωνα με πληροφορίες που έχει από την οικογένειά του. Πρόκειται για έναν πλούσιο, πυκνό χυλό από καλαμποκάλευρο και τραχανά, που σερβίρεται ζεστός. Μια ωραία ιδέα όμως για το γιορτινό μας σερβίρισμα είναι να τον αδειάσουμε σε φόρμα, να τον αφήσουμε να πήξει και να τον σερβίρουμε σε φέτες....

47. Φορμαελόπιτα καλαβρυτινή

«Η φορμαέλα είναι παραδοσιακό τυρί στα χωριά των Καλαβρύτων, ιδιαίτερα της Αροανίας και της Βαλμαντούρας. Γεμίζουν τα καλαθάκια, τις φόρμες, με στάλπη (τυρόπηγμα) και πιέζουν καλά. Ύστερα βράζουν το τυρόπηγμα, όπως είναι μέσα στις φόρμες, μέσα σε τυρόγαλο με αλάτι και το αφήνουν να ωριμάσει εκεί για λίγες ημέρες. Το τελικό στάδιο ωρίμανσης της φορμαέλας ή φουρμαέλας είναι να κρεμαστεί στον αέρα και να στεγνώσει. Η φορμαελόπιτα είναι μια πολύ νόστιμη και ιδιαίτερη πίτα, που τη συνηθίζουμε στα καλά μας τραπέζια στην περιοχή μας», λέει ο σεφ Γιώργος Φελεμέγκας από τη Δάφνη Καλαβρύτων....

48. Πλαστός, η «ξυπόλητη» χορτόπιτα

Ξεκινάμε τη νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας με μια εύκολη και μυρωδάτη χορτόπιτα χωρίς φύλλο. «Αφενός επειδή είναι στεγνό φαγητό και αφετέρου επειδή είναι οικονομικό, φτουράει, και το καλαμποκάλευρο χορταίνει και κρατάει την πείνα, οι παλιοί το έπαιρναν στο σακούλι για κολατσιό για να περάσουν την ημέρα στα χωράφια ή με τα ζώα», λέει η κυρία Αριάδνη Χαντζή, από τη Ζαρούχλα Αχαΐας....

49. Πίτα με ανθότυρο και λαχανικά

50. Πίτα ανοιχτή με ψητές γλυκοπατάτες και μπρι

Τα λαχανικά ψημένα στον φούρνο μελώνουν, αποκτούν ελαφριά καπνιστή γεύση και ανεβάζουν γευστικώς τη γέμιση αυτής της, κατά τα άλλα, λιτής τάρτας....

51. Kulebyaka (πίτα με σολομό, μανιτάρια και ρύζι)

Ο Τσέχωφ σε ένα διήγημά του τη χαρακτήρισε «ορεκτική, ξεδιάντροπη μέσα στη γύμνια της», καθώς την έφερε στο μυαλό του κομμένη ώστε να αποκαλύπτεται η γέμισή της. Εξίσου την ύμνησαν στα κείμενά τους ο Τουργκένιεφ και ο Γκόγκολ. Η kulebyaka είναι μια πίτα -έργο τέχνης, από κάθε άποψη: έχει πλούσια γέμιση, που την καθιστά ξεχωριστό έδεσμα, και ένα περιτύλιγμα από νόστιμο ζυμάρι, στολισμένο με λουλούδια, φύλλα και πουλιά. Οι Γάλλοι σεφ της τσαρικής αυλής, πειραματίστηκαν με τη συνταγή και παράλλαξαν τη γέμιση και τη ζύμη της, ενώ ο ίδιος ο Εσκοφιέ τη σύστησε στο Παρίσι ως ένα αριστούργημα της ρωσικής γαστρονομίας. Οι εκδοχές της, συνήθως περιέχουν ψάρι, όπως σολομό, συχνά και χαβιάρι, ενώ λέγεται πως παλιότερα, στο κέντρο της πίτας έβαζαν και ένα κομμάτι πάγου που έλιωνε στο ψήσιμο, για να γίνει ζουμερή η γέμιση....

52. Πιτόγυρο κατ' οίκον

Ο Θοδωρής Παπανικολάου αναλαμβάνει να δώσει στο κλασικό τυλιχτό τη θέση που του αξίζει, φτιάχνοντάς το από το μηδέν, λίγο διαφορετικά και με υλικά διαλεγμένα ένα προς ένα....

53. Παστουμαρλί ατομικά

Άρωμα Καισαρείας σε ένα μεζεδοπιτάκι ταμάμ για μερακλήδες....

54. Σαμόσας με κολοκύθα, αρακά και τζίντζερ

Απεριόριστες είναι οι ιδέες για γέμιση στα σαμόσας, φαίνεται όμως πως τα μείγματα με κιμά και τα μείγματα με λαχανικά είναι ιδανικά. Τα σαμόσας είναι ένας ωραίος τρόπος να αξιοποιήσουμε περισσεύματα από φαγητά όπως λαδερός αρακάς, μπριάμ, ή σαλάτες με φακές. Αρκεί να συμπληρώσουμε με μπαχαρικά της αρεσκείας μας, ιδιαίτερα ένα καλό μείγμα μασάλα, και έτοιμη η γέμιση....

55. Πλετσίντα, η τσιγγάνικη ρυζοτυρόπιτα

Η παραδοσιακή τσιγγάνικη πρωτοχρονιάτικη πίτα δεν είναι γλυκιά, αλλά μια ρυζοτυρόπιτα με 12 χειροποίητα φύλλα, όσοι και οι μήνες του χρόνου. Ανάμεσα στα λεπτά φύλλα μπαίνει βρασμένο ρύζι και μείγμα από φέτα, γάλα και ανθότυρο. Και κάπου ανάμεσά τους μπαίνει το «φλουρί» και ένα μικρό κλαδάκι ελιάς, για το καλό. Ετοιμάζεται το βράδυ της Πρωτοχρονιάς αλλά και σε άλλες περιστάσεις, όπως για να τιμήσουν έναν μουσαφίρη ή για να γιορτάσουν ένα ευχάριστο γεγονός. Με το πέρασμα των χρόνων, οι νεότερες γενιές φτιάχνουν τη συνηθισμένη γλυκιά βασιλόπιτα, τη «βασιλέγκι», αλλά οι μεγαλύτερες γυναίκες επιμένουν στην παραδοσιακή τσιγγάνικη πλετσίντα και δείχνουν έτσι την τέχνη τους στο άνοιγμα λεπτών φύλλων....

56. Κoλοκυθόπιτα χωρίς φύλλο

Μια πίτα πάντα είναι ευπρόσδεκτη στο οικογενειακό τραπέζι. Πόσω μάλλον όταν γίνεται εύκολα, χωρίς φύλλο και ζυμάρια, και έχει ως βασικό υλικό την εορταστική κολοκύθα και μυρωδάτα τυριά....

57. Χορτόπιτα χτιστή και με τον ζωμό της

Ροδίτικα πουγκιά λένε οι ντόπιοι τις χορτόπιτες που ψήνονται στο κλιβάνι, ένα Αρχαγγελίτικο σκεύος σαν πήλινο τηγάνι, δυσεύρετο στις μέρες μας. Τις φτιάχνουν τον χειμώνα που βγαίνουν τα αγριόχορτα. Το κλιβάνι πλάθεται από κοκκινόχωμα, νερό, αλάτι και έχει συνήθως τετράγωνο σχήμα. Το έβαζαν επάνω στην τσιμνιά (κάρβουνα) να κάψει και πάνω σε αυτό έψηναν τα πουγκιά. Στα πρόσφατα χρόνια χρησιμοποιούσαν χοντρό πλακάκι που μοιάζει με μωσαϊκό. Σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο τα πουγκιά σερβίρονται μαζί με τον ζωμό από την γέμιση ο οποίος περιχύνεται επάνω από την πίτα μόλις φτάσει στο τραπέζι. Το χτίσιμο της πίτας σταδιακά και το ψήσιμο από μέσα προς τα έξω καθώς αλλεπάλληλα φύλλα και γέμιση προστίθενται στην αρχική πίτα ενώ αυτή ψήνεται εξωτερικά, είναι μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή που έκαναν οι δύο Ροδίτες μάγειρες. Αν και μπελαλίδικο φαγητό, στις τεχνικές του λεπτομέρειες δεν είναι και τόσο δύσκολο, αφού η προετοιμασία του αφορά όπως και όλες οι πίτες, μια γέμιση και ένα φύλλο. Μας την ετοίμασαν ο φέρελπις σεφ 4ης γενιάς, Σταμάτης Μισομικές, Executive Chef στο βέλγικο εστιατόριο Pastorale, και ο Γιώργος Τρουμούχης, ο Head Chef του ξενοδοχείου Elysium Resort & Spa και του εστιατορίου Noble, θείος του Σταμάτη και σημαντικός ερευνητής της Ροδίτικης γαστρονομίας – το βιβλίο του «Μακριά Μυρωδιά» είναι ένα σπουδαίο πόνημα για την μαγειρική κληρονομιά της Ρόδου....

58. Μιντζόπιτα – Ποντιακή μυζηθρόπιτα

Εξαιρετικά νόστιμη πίτα, με βασικό της υλικό στη γέμιση το μιντζίν, ένα φρέσκο άπαχο τυρί, σχεδόν όμοιο με τη μυζήθρα. Μαζί της μπαίνει συχνά και σολγούν, ένα τυρί από ημιαποβουτυρωμένο αγελαδινό γάλα, με υφή κάπως μαστιχωτή και απαλή γεύση. Η μιντζόπιτα είναι εύκολη, φτιάχνεται με μεγάλου μεγέθους φύλλα γιοχάς και ψήνεται σε ανάλογα μεγάλο ταψί. Σχεδόν πάντα η πίτα αυτή φτιάχνεται με 6 φύλλα, 3 πάνω και 3 κάτω, μια αναλογία που δίνει καλοψημένη πίτα με τραγανά φύλλα....

59. Βασιλόπιτα με μανταρίνι, κάστανο και μέλι

Φέτος την πίτα του «Γαστρονόμου» υπογράφει ο εξαιρετικός Σπύρος Πεδιαδιτάκης. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει χτίσει ένα στιβαρό βιογραφικό και δικαίως θεωρείται από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες ζαχαροπλάστες αυτή τη στιγμή. Tο εντυπωσιακό είναι ότι, όταν του ζητήσαμε να εμπνευστεί για τον «Γ» μια πρωτότυπη βασιλόπιτα, δεν μας πρότεινε κάτι δύσκολο, αλλά αντιθέτως μας έδωσε μια συνταγή εύκολη, στα μέτρα του οικιακού ζαχαροπλάστη, με υλικά που βρίσκουμε στο σούπερ μάρκετ, εντυπωσιακά νόστιμη και απλή. Δεν χρειάζεται ούτε καν μίξερ. Είναι μια βασιλόπιτα τύπου κέικ, φουλ αρωματική, με μπόλικο βούτυρο, φρέσκα αρώματα μανταρινιού και γλυκά μπαχαρικά, όπως κανέλα, μοσχοκάρυδο και γαρίφαλο. Περιέχει όμως και άλλο ένα κατεξοχήν γιορτινό στοιχείο, τα κάστανα. Επιπλέον, μας δίνει δύο τρία πολύ ιδιαίτερα κόλπα για τη διακόσμηση. Φτιάχνει πρώτα ένα γλάσο μανταρινιού, που απλώνει στην επιφάνεια και ψήνει για 3 λεπτά ώστε να γίνει διάφανο. Αυτό δίνει μια ωραία γυαλάδα στην πίτα. Την αχνίζει χρησιμοποιώντας πατρόν σε σχήμα αστεριού και φτιάχνει και βρώσιμα αστεράκια από φλούδες μανταρινιού κονφί....

60. Μυζηθρόπιτες στο τηγάνι

«Για τους Κρητικούς οι μυζηθρόπιτες είναι το καλό κέρασμα, το πιο σπουδαίο. Θα βάλεις μέσα την καλή ξινομυζήθρα, το καλύτερο μέλι, θα τις κάνεις πολύ αέρινες», εξηγεί ο Κωστής Κωστάκης. Κάθε ντόπιος έχει αναμνήσεις (κυρίως παιδικές) με αυτές τις πίτες. Το δύσκολο είναι να τις φτιάξει κανείς πολύ λεπτές. Τις φτιάχνουν σε όλο το νησί, όλες τις ώρες....