Επιμέλεια: Γαστρονόμος
Φωτογραφία: Βαγγέλης Καρατζάς
Νικολέτα Μακρυωνίτου, συντάκτρια
Στην Τήνο, στο ζαχαροπλαστείο του Χάλαρη (Ταξιαρχών 12, Χώρα, Τ/22830-21.152) ζητάω και μου βάζουν λίγο απ’ όλα: τσιμπητά τυροπιτάκια, παξιμαδάκια γλυκάνισου, ψαράκια και παστέλια. Παίρνω λεπτοκομμένη λούζα και σαλτσίσι (σκορδάτο σαλάμι) από τον Γιάννη Κρητικό (Βίντσι, Ταρσανάς, Χώρα, Τ/22830-29.280) και προμηθεύομαι παλαιωμένη γραβιέρα από το τυροκομείο του Συνεταιρισμού (Λεωφόρος Μεγαλόχαρης 22, Τ/22830-23.289) και μπαλάκι πρόβειο από το τυροκομείο San Lorenzo (Κέχρος, Τ/22830-41.549). Ψωνίζω από το Ντουλάπι της Γιαγιάς (Τριπόταμος, Τ/22830-22.807) θαυμάσια ζυμαρικά, κάππαρη και κρίταμο και μοσχομυρωδάτο θυμαρόμελο από τον Δημήτρη Καραγιώργη (Πύργος, Τ/22830-31.407, Τ/22830-31.744).
Το πρώτο πράγμα που θα βάλω στις βαλίτσες μου φεύγοντας από τη Μύκονο είναι η λούζα από το κρεοπωλείο Μενάγιας (Περιφερειακός Τούρλου, Τ/22890-23.383) και μία από τις καλύτερες κοπανιστές των Κυκλάδων που κάνει το καινούργιο τυροκομείο Mykonos Farmers (Άγιος Λάζαρος, Τ/22890-23.970). Δεν φεύγω δίχως ξινότυρο και μια μεγάλη συσκευασία από το μυθικό γιαούρτι του τυροκομείου Κουκά (Παλιόκαστρο, Άνω Μερά, Τ/22890-71.813), που βάζω τελευταία στιγμή στα μπαγκάζια μου, και φυσικά και μία εξάδα μπίρες από το νεόκοπο ζυθοποιείο Mikonu (Αργύραινα, Τ/22890-77.912). Αμυγδαλωτά και καλαθάκια μυκονιάτικα ψωνίζω πάντα από το Κυκλάμινο (Βούγλι-Πετεινάρος, T/22890-22.787) της οικογένειας Κλούρα.
Ποιος γλυκατζής δεν γνωρίζει το λουκούμι της Σύρου; Λίγοι όμως έχουν γευτεί τα κρουστά ξερολούκουμα με τη ζουμερή καρδιά, από τη λουκουμοποιία Συκουτρή (Μυστρά 8, Ερμούπολη, Τ/22810-81.390). Κάππαρη, καππαρόμυτες και λιαστές ντομάτες φτιάχνει εξαιρετικά ο Γιάννης Βλάμης (Δανακός, Τ/22810-71.388) και ο Αλέξης Ρούσσος (Πάγος, Τ/6932-390.955), ενώ φοβερό πέστο μάραθου κάνει ο Κώστας Πρέκας (Χίου 4, Ερμούπολη, Τ/22810-87.556). Δεν φεύγω από το νησί δίχως μια συσκευασία από το εκλεκτό αγελαδινό βούτυρο της Τυροσύρας (Βήσσας, Τ/22810-42.152) και το πικάντικο Σαν Μιχάλη του Ζωζεφίνου (Άνω Μάννα, Τ/22810-75.454). Το πρώτο το συνοδεύω με υπέροχο γλυκό κουταλιού ροδάκινο, που φτιάχνουν η Ελένη και ο Ιάσονας στο Maison de Meze (Δον Ι. Στεφάνου 19, Πιάτσα, Άνω Σύρος, Τ/22810-76.209) και το δεύτερο με τις συκαλένιες μαρμελάδες Αρώμ (Φύλακας, Ερμούπολη, Τ/22810-84.772) του Χριστόφορου Ουέτ και με το κρασί Σαν τα Μάραθα του Νίκου Χατζάκη από το Οινοποιείου Σύρου (Λαγκάδα, Τάλαντα, Τ/6946-302.920). Για λούζα και πηχτή προτιμώ είτε τον Ρουσσουνέλο (Ηρ. Πολυτεχνείου 50, Ερμούπολη, Τ/22810-87.538) είτε τον Πρίνια (Φοίνικας, Τ/22810-42.378) και για τα καλύτερα μαραθολουκάνικα τον Σπύρο Συρίγο (Αγ. Γεωργίου 5, Πλ. Ηρώων, Ερμούπολη, Τ/22810-86.001).
Λίνα Καπετάνιου, συντάκτρια
Στις Σέρρες, ευτυχώς ή δυστυχώς, και λόγω καταγωγής, περνάω πολλές από τις μέρες του καλοκαιριού. Παρηγοριέμαι για την απόσταση από τη θάλασσα με βουτυράτους ακανέδες Ρούμπου (Εθνικής Αντίστασης 1, Σέρρες, Τ/23210-23.312), παίρνω πολλά πακέτα να φέρω και στο γραφείο στον Βαγγέλη, που του αρέσουν πολύ. Από το καλά πληροφορημένο για τα τοπικά προϊόντα κρεοπωλείο-παντοπωλείο Αυθεντικό (Λεωφ. Παπαπαύλου 24, Τ/23210-52.220) παίρνω φιστικοβούτυρο του Αγριανίδη και βαζάκια με σάλτσα πιπεριάς και ντομάτας Εν Αφθονία. Ντόπιο ούζο Μαγεία και μπίρες Voreia από κάβες της πόλης.
Πηγαίνοντας για τις παραλίες του δεύτερου ποδιού στη Χαλκιδική (επιτέλους θάλασσα!), σταματάω στην Αρναία για τα βασικά: πευκόμελο και δυναμωτικές κερήθρες από τον Γεωργάκα (Αρναία, Τ/23720-22.837), γιαούρτι και φέτα από τον Καραγιάννη (Αρναία, Τ/23720-22.443) και εκλεκτά κρασιά από το επισκέψιμο οινοποιείο της Κλαούντιας Παπαγιάννη (Αρναία, Τ/23720-23.120). Σχεδόν πάντα θα περάσω και από την Ορμύλια, τόσο για να πιω έναν καφέ στη δροσερή πλατεία όσο και για να πάρω ελιές και ρίγανη από το μοναστήρι του χωριού (4 χλμ. από την Ορμύλια, Τ/23710-41.278).
Μαρία Βασιλοπούλου, συντάκτρια
Στην Εύβοια, κατηφορίζοντας τον φιδίσιο δρόμο από την πόλη της Κύμης και λίγο πριν από το λιμάνι, σταματώ στο ζαχαροπλαστείο των αδερφών Σιδεράκη (Κύμη Ευβοίας, Τ/22220-22.346, 22220-23.722) για αμυγδαλωτά, αρωματικά, μόνο με αμύγδαλο και ζάχαρη άχνη και για μπακλαβά Κύμης, με τα χίλια φύλλα και μόνο με αμύγδαλα. Χίλια φύλλα δεν έχει, έχει όμως αρκετά, ώστε να μην μπορεί να σταθεί όρθιος στο πιάτο! Επιστρέφοντας για Αθήνα, λίγο πριν από τη Χαλκίδα, στον Μύτικα, κάνω μια στάση στο οινοποιείο Αβαντίς (Μύτικας Ληλαντίου, Χαλκίδα Ευβοίας, Τ/22210-55.350) και αγοράζω τα εκπληκτικά κρασιά του σε προνομιακές τιμές. Αν βρεθώ προς τη Νότια Εύβοια, στα Στύρα, μια στάση στο «Εργαστήριο Ζυμαρικών Γκόγκλιες Στυρέων» (επαρχιακός δρόμος Στύρων-Νέων Στύρων, Τ/22240-42.101) για τα περίφημα χειροποίητα ευβοιώτικα ζυμαρικά, τις γκόγκλιες. Μαζί με αυτά προμηθεύομαι και τυροπιτάρια, αλλά και ζυμαρικά με τσουκνίδα και ξινό τραχανά.
Στο Μέτσοβο, όταν πηγαίνουμε, περισσότερα χρήματα ξοδεύουμε για τυριά παρά στη διαμονή. Το τυροπωλείο του ιδρύματος Τοσίτσα και το εξαίρετο μετσοβόνε του μάλλον τα γνωρίζετε όλοι. Πάντα όμως προμηθεύομαι και μια αξιοσέβαστη ποσότητα τυριών από το τυροπωλείο «Η Βλάχα» (Μέτσοβο Ιωαννίνων Τ/6946-490.353): από καπνιστά και μετσοβέλες μέχρι γίδινα και υπέροχα αιγοπρόβεια τυριά, τυλιγμένα σε πάπρικες και μυρωδικά!
Βαγγέλης Καρατζάς, Creative Art Director
Aπό την Τζια και για ενέργεια στις πεζοπορίες και στην κολύμβηση, παίρνω πάντα τρομερά παστέλια μελάτα και μυρωδικά ξερά (ρίγανη, θυμάρι, κ.λπ.) από τον Θυμαρότοπο (Μεσολίβαδο, Τ/22880-21.042).
Από την Αστυπάλαια δεν φεύγω χωρίς κιτρινοκούλουρα από τους τοπικούς φούρνους, με ντόπια κατσικίσια χλωρή και κρόκο μαζεμένο από τις γύρω πλαγιές. Πικάντικη πλούσια γεύση και αρώματα, γεύμα από μόνα τους.
Από τον Βόλο και από κάποια από τις κεντρικές κάβες της πόλης αγοράζω, σε πολύ καλή τιμή, το εξαιρετικής ποιότητας βιολογικό τσίπουρο του Τοκαλή (Τ/24220-51.480). Δικαιούται να χρησιμοποιεί το σλόγκαν «πίνεις πολλά, ξυπνάς καλά», το οποίο ανήκει σε ονομαστό χιώτικο ούζο. Διατίθεται με ή χωρίς γλυκάνισο.
Νένα Δημητρίου, συντάκτρια
Στον Καραβά, στα Κύθηρα, παράγεται το βιολογικό αγουρέλαιο Astarti Exclusive. Μοναδικό και το 100% κρίθινο παξιμάδι που φτιάχνουν (Tzortzopoulos Estate, Καραβάς, Τ/6944-164.183). Στο ίδιο χωριό αγοράστε αφράτα λαδοπαξίμαδα από τα Τραγανά του Καραβά (Καραβάς, Τ/27360- 33.092). Στο ορεινό χωριό Μητάτα, τα μελίσσια της οικογένειας Πρωτοψάλτη φτιάχνουν ένα μέλι με αξέχαστο άρωμα και πυκνή γεύση, επίσης βραβευμένο από τον «Γ» (Μητάτα, Τ/27360-33.010, κιν. 6977-692.745).
Στη Νάξο αγοράζω αρσενικό, τους καλοκαιρινούς μήνες απαλή και ελαφρώς πικάντικη ξινομυζήθρα, όπως και ένα σκαμπρόζικο τουλουμοτύρι από το τυροκομείο Μπαμπούνη (Τ/22850-31.503, Τ/6944-182.019). Στο Χαλκί η ποτοποιία Βαλληνδρά παράγει το εξαιρετικό χωνευτικό Κίτρο Νάξου (Ποτοποιία Βαλληνδρά, Τ/ 22850-31.220). Στη Χώρα, στο παντοπωλείο του Τσιμπλάκη (Χώρα, Τ/22850-22.096) για κεραμικά σκεύη και ψάθινα καλάθια. Στο «Μελίμηλον» πάω για τα νόστιμα κοντιμέντα και τις μαρμελάδες λαχανικών, όπως είναι η γλυκοπιπεριά ή οι πράσινες ντομάτες, που είναι ταιριαστά συνοδευτικά για τα ντόπια τυριά (Μελίμηλον, Χώρα, Τ/22850-22.042).
Στα Χανιά, στα Ξαθέρια (Αποκορώνου 9, Χανιά, Τ/28210-20.091) θα πάτε για τυριά, παξιμάδια και ελαιόλαδο, ενώ για τη μεγάλη ποικιλία σε τυροκομικά προϊόντα αξίζει να επισκεφτείτε και τον Φλεματάκη (Δημοτική Αγορά 37, Τ/28210-57.395). Στον Βατόλακκο βρίσκεται το επισκέψιμο οινοποιείο Μανουσάκη. Μεταξύ άλλων καλλιεργούν Βιδιανό, Μοσχάτο Σπίνας και Ασύρτικο (Οινοποιείο Μανουσάκη, Βατόλακκος Χανίων, Τ/28210-78.787).
Ακριβή Κάκκαβα, Art Director
Από την Κέρκυρα παίρνω πάντα σπετσερικό, το μείγμα για την παστιτσάδα, από το φαρμακείο της Καρμέλας Δελεονάρδου (Λεωφ. Γεωργίου Θεοτόκη 56, Κέρκυρα, Τ/26610-39.520). Το χρησιμοποιώ στην παστιτσάδα, που τη φτιάχνω στην αυθεντική της εκδοχή, με κόκορα.
Από την Επίδαυρο δεν φεύγω χωρίς μια επίσκεψη στην Τραχειά (13 χλμ. από την Αρχαία Επίδαυρο). Εκεί ψωνίζω γραβιέρα και φέτα από τον Κατσούλη (Τ/27530-71.363) και παξιμάδια λαδιού ρίγανης από το Παραδοσιακό Αρτοποιείο Τραχειάς (27530-71.400). Ιδανικά για τσιμπολόγημα στο ταξίδι της επιστροφής.
Από τη Χίο παίρνω αμυγδαλωτά μανταρίνι από το Citrus (Αργέντη 9-11, Κάμπος, Τ/22710-31.513). Πριν φύγω από το χωριό, κλέβω και 5-6 μανταρινάκια από τον δρόμο: τα βάζω στις ντουλάπες και μοσχοβολάνε. Και πάντα βάζω στις βαλίτσες μου 2 λικέρ μαστίχα της ποτοποιίας Τέττερη (Τάλλαρος, Τ/22710-22.006). Είναι ιδανικό χωνευτικό για μετά το φαγητό, το σερβίρω παγωμένο.