Ελαφρύ και ιδιαίτερα μυρωδάτο το ιδιότυπο αυτό ρυζόγαλο. Μην ξεχάσετε να βάλετε λίγο αλάτι, κάτι που, όπως λέει ο πατέρας Γεώργιος, μάγειρας στην Αθωνιάδα Σχολή, που μας έδωσε τη συνταγή, είναι το μυστικό της νοστιμιάς του. Τη συνταγή έμαθε από παλιούς πατέρες στη Νέα Σκήτη στη νοτιοδυτική πλευρά της χερσονήσου του Αθω.
Υλικά
100 γρ. ρύζι γλασέ περίπου
600 γρ. νερό
20 γρ. ταχίνι (περίπου 2 κουτ. σούπας)
100 γρ. ζάχαρη ξύσμα από 1 μέτριο πορτοκάλι
1 γεματούτσικη κουτ. σούπας κορν φλάουρ
1 γεματούτσικη κουτ. σούπας άνθος αραβοσίτου με άρωμα βανίλιας
2 βανίλιες (κάψουλες)
1/2 κουτ. γλυκού αλάτι
Διαδικασία
Σε μια μέτρια κατσαρόλα βάζουμε το ρύζι να βράσει σε μέτρια προς δυνατή φωτιά με το νερό και το αλάτι, μέχρι να χυλώσει και να πήξει το όλον - πρέπει να θυμίζει πυκνή ρυζόσουπα και το ρύζι να μαλακώσει πολύ καλά, να «ανοίξει» και να βγάλει την κόλλα του. Μπορεί να χρειαστεί να προσθέσουμε νερό μέχρι να γίνει το ρύζι καταπώς πρέπει.
Όταν το ρύζι είναι έτοιμο, ανακατεύουμε σε ένα μπολ με το σύρμα το ξύσμα πορτοκαλιού, τις βανίλιες, το κορν φλάουρ, το άνθος αραβοσίτου και 1 φλιτζ. τσαγιού κρύο νερό. Πρέπει το μείγμα να γίνει ενιαίο. Προσθέτουμε το ταχίνι και ανακατεύουμε και πάλι καλά. Ρίχνουμε στην κατσαρόλα τη ζάχαρη, δυναμώνουμε τη φωτιά στο μέγιστο και ανακατεύουμε 1 - 2 λεπτά να διαλυθεί. Προσθέτουμε και το μείγμα ταχινιού που φτιάξαμε και αφήνουμε το ρυζόγαλο να πάρει 1 - 2 βράσεις, ανακατεύοντας πότε-πότε, μέχρι να πήξει.
Σερβίρουμε το ρυζόγαλο ζεστό, χλιαρό ή κρύο (όταν κρυώσει, θα γίνει πιο πηχτό, σχεδόν θα κόβεται με το κουτάλι). Αν θέλουμε, το πασπαλίζουμε με κανέλα.
