Κείμενο: Αλέξανδρος Γιώτης
Φωτογραφία: STUDIO M.COM /L.MENTZOS
- Η ιδιαιτερότητα της γεύσης του τόνου οφείλεται στο ότι έχει πολύ αίμα και ως γνωστόν εμείς οι άνθρωποι είμαστε σαρκοφάγοι. Η συμπεριφορά του στο μαγείρεμα μοιάζει πολύ περισσότερο με του μοσχαρίσιου φιλέτου παρά με οποιουδήποτε άλλου ψαριού.
- Αν θέλετε να διατηρήσετε για 2 - 3 μέρες τον τόνο στο ψυγείο σας, θα πρέπει η σάρκα να μην έρχεται σε επαφή με τα υγρά (αίματα, νερά κ.λπ.). Μπορείτε να τον βάλετε σε σουρωτήρι και από κάτω ένα μεγάλο μπολ.
- Προσωπικά, μου αρέσει πάρα πολύ η φέτα του τόνου σαν φιλέτο, ψημένη «medium rare», με λίγο θρούμπι, αλάτι και μαύρο πιπέρι και πασπαλισμένη στο πιάτο με φρέσκο μαϊντανό. Παρ’ όλο που δεν είναι ο καθένας «δράκουλας» όπως εγώ, επιμένω πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσετε τον τόνο.
- Παρ’ ότι είναι λιπαρό ψάρι δεν πρέπει να το στεγνώσετε στο ψήσιμο γιατί θα χάσετε σε γεύση. Ο τόνος όσο περισσότερο ψήνεται τόσο στεγνώνει και σκληραίνει. Αν δεν αντέχετε το λίγο ψήσιμο, ίσως πρέπει να επιλέξετε ένα άλλο ψάρι...
- Στον τόνο, ταιριάζουν τα πολλά μυρωδικά και τα καρυκεύματα, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ψάρια που έτσι χάνουν τη φινέτσα της γεύσης τους.
- Σε γενικές γραμμές, μια φέτα τόνου πάχους 2,5 εκ. απαιτεί 10 λεπτά στο φούρνο, στους 220°C.
- Πρακτικά, να θυμάστε πως μια φέτα τόνου πάχους 2,5 εκ. στο γκριλ ή στη σχάρα θέλει αρχικά δυνατή φωτιά ώστε να «αρπάξει» ελάχιστα το εξωτερικό (2 - 3 λεπτά ή κάθε πλευρά). Αν τη θέλουμε λίγο πιο ψημένη, τη μεταφέρουμε στις άκρες της σχάρας (όπου η φωτιά δεν είναι έντονη) για να ψηθεί άλλα 2 - 3 λεπτά από την κάθε πλευρά.
- Το αντικολλητικό τηγάνι χωρίς καθόλου λιπαρά μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης για το ψήσιμο του τόνου.
- Μπορούμε να σοτάρουμε τον τόνο για λίγα λεπτά, αλλά πουθενά δεν έχω ακούσει για τηγανητό τόνο και υποθέτω πως είναι μάλλον ιεροσυλία!
