Για τους τυχερούς καλεσμένους στο L’ Abbaye de Collonges (σ.σ. χώρος δεξιώσεων που δημιούργησε ο Bocuse κοντά στο βραβευμένο εστιατόριό του, L’Auberge du Pont de Collonges), οι διαφορές της εκεί εμπειρίας από μια παράσταση όπερας ήταν μικρές.
Σοφεγάδα, χοχλιοί μπουμπουριστοί, βλιτόπιτες, ροφός με γλιστρίδα ή μπακαλιάρος με αμπελοφάσουλα, μελιτζάνες με ξινομυζήθρα, κολοκυθάκια τηγανητά με στάκα και δυόσμο.
Τα μαμαδίστικα πιάτα επιστρέφουν σε μεταμοντέρνες εκδοχές, η παράδοση μπαίνει σε σύγχρονα καλούπια, ενώ και η τάση «km 0» υιοθετείται φέτος σε ολοένα και περισσότερα κυκλαδίτικα εστιατόρια, εκμηδενίζοντας τις αποστάσεις που διανύει η πρώτη ύλη.
Όταν έπεφτε η νύχτα, άναβαν οι λάμπες λουξ με τον αμίαντο και σκορπούσαν έντονο το λευκό φως τους σε πρόσωπα ξαναμμένα και εκφραστικά με την έξαψη του Διονύσου.
Όπου βρεθούμε, αναζητάμε τα τοπικά καλούδια. Τυριά, αλλαντικά, μέλια, κρασιά. Κοπανιστή και λούζα από τη Μύκονο, σκοτύρι από την Ίο, μέλι και μανούρα από την Κίμωλο.
Εντοπίσαμε και καταγράψαμε τα νέα, τις τάσεις και τους δημιουργικούς υπευθύνους για όσα συντελούνται μέσα σε ένα mixing glass και καθιστούν την πρωτεύουσα μητρόπολη των μπαρ.
Μπορεί εμάς να μας συγκινεί η θύμιση της φωνής του παγωτατζή “Εβγα να πάρης ΕΒΓΑ”, αλλά τα σημερινά παιδιά θα νοσταλγούν τις γεύσεις των αρχών του 21ου αιώνα.
Στην Περσία υπάρχει μια άλλη αρχαία παράδοση, σύμφωνα με την οποία ετοιμάζουν γλυκά με «χιόνι», δηλαδή γρανίτες. Ο Αθήναιος λέει πως ο Ευθυκλής, αναφερόμενος σ’ εκείνα τα μέρη, γράφει πως «το χιόνι πουλιέται».
Μέσα σε όλη την ασάφεια θέλουμε έναν απλό μπούσουλα για να αναγνωρίζουμε αυτό το προϊόν που έχει μεγαλώσει στην εποχή του, άρα είναι ανεπτυγμένο ήπια και δεν έχει χρειαστεί διορθωτικές επεμβάσεις.
Το χειμώνα του 1915 παρουσιάστηκε στην Αθήνα και στον Πειραιά δυσχέρεια στην παρασκευή και την πώληση ψωμιού λόγω ελλείψεων και απεργίας αρτοποιών. Οι αντιδράσεις του κοινού ήσαν βίαιες.
Aν είναι κανείς τυχερός, μπορεί το κατάστημα να διαθέτει μερικά αυγά και ντομάτες, μια κουζίνα του γκαζιού κι ένα τηγάνι, για να σερβίρει εκτάκτως έναν νόστιμο και χορταστικό καγιανά.Συνοδευμένο με φέτα σκληρή, μπίρα παγωμένη ή χύμα ορεινό ροζέ κρασάκι.
Το μεσημεριανό σας θα συνοδεύεται από την οσμή του βρασμένου λάχανου με τα καρακαπνισμένα λουκάνικα και το βραδινό σας θα είναι αφιερωμένο στην απόλαυση των ήχων.
Γρανίτες και αυτοσχέδια σορμπέ ή απλώς ένα ζουμερό ροδάκινο ξεπλυμένο στη θάλασσα, τέτοια είναι τα επιδόρπια που απαιτεί το ελληνικό θέρος· γλυκά που έχουν την ίδια επίδραση στο σώμα με ένα ποτήρι κρύο νερό.