Κείμενο: Γιάννης Μέλλος
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν δοκιμάσει-γνωρίσει ή έστω ακούσει για τα βιολογικά προϊόντα. Είναι προϊόντα που έχουν μεγαλώσει χωρίς τη χρήση χημικών λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων και ορμονών. Για τα φυτοφάρμακα έχουν γραφτεί πάρα πολλά και η καταστροφή που προκαλούν στο περιβάλλον και στον άνθρωπο είναι λίγο πολύ γνωστή.
Υπάρχει όμως και άλλο ένα κομμάτι της χημικής γεωργίας λιγότερο γνωστό, αλλά εξίσου επικίνδυνο: τα λιπάσματα και οι ορμόνες. Αυτά αναγκάζουν τα φυτά να αντλήσουν πολύ νερό από το έδαφος και σε συνδυασμό με τα όποια θρεπτικά συστατικά υπάρχουν, φτιάχνουν όμορφους, μεγάλους και γυαλιστερούς καρπούς.
Αυτοί οι καρποί έχουν μέγεθος και βάρος, άρα καλό οικονομικό αποτέλεσμα για τους παραγωγούς, αλλά από άρωμα, γεύση και θρεπτικά συστατικά; Άσ’ το καλύτερα. Μπορεί ο άνθρωπος να προσπαθεί να ξεγελάσει τη φύση και κάποιες φορές να το πετυχαίνει, αλλά δεν έχει καταφέρει να την υποκαταστήσει ούτε κατά το ελάχιστο. Όσοι καρποί λοιπόν έχουν μεγαλώσει με τη «βοήθεια» λιπασμάτων και ορμονών είναι κάπως «αραιωμένοι», είναι «νερουλοί» και με μειωμένη διατηρησιμότητα. Έτσι, νομίζεις ότι αγοράζεις ένα κιλό τομάτες και στην πραγματικότητα έχεις αγοράσει μισό κιλό τομάτες και μισό κιλό νερό.
Και να ήταν μόνο αυτό, καλά θα ήταν. Μόλις αυτή η «αραιωμένη» τροφή φτάσει στο στομάχι μας, θα προκαλέσει την ίδια αίσθηση κορεσμού με αυτή μιας πλήρους τροφής. Το στομάχι μας είναι ένα αρκετά έξυπνο όργανο ώστε να καταλάβει πότε γέμισε, αλλά όχι τόσο ώστε να καταλάβει με τι γέμισε. Θα έχουμε δηλαδή χορτάσει από ποσότητα, αλλά η αφομοίωση των θρεπτικών στοιχείων θα είναι ελλιπής.
Εκπλαγήκατε; Νευριάσατε; Συγχαρητήρια, μόλις ενταχθήκατε στην ισχνή μειοψηφία των ενημερωμένων, συνειδητοποιημένων καταναλωτών.
