Επιστρέφοντας το 2012 από διακοπές στην Ανάφη, έφερα μαζί μου ένα πολύτιμο δώρο, φίλεμα της κ. Μαργαρίτας, που ’χει το ομώνυμο εστιατόριο και τα δωμάτια στο Κλεισίδι. Ένα μικρό βάζο με μερικές εκατοντάδες στίγματα άγριας ζαφοράς του νησιού. Η συλλογή των λουλουδιών και το καθάρισμά τους είχε γίνει από την ίδια και τον άντρα της Δημήτρη τον προηγούμενο χειμώνα.
Κράτησα για μένα, έδωσα και σε φίλους, σε μικρά κουτάκια. Ακόμα έχω. Το βαζάκι είναι επάνω δεξιά στο ντουλάπι των μπαχαρικών. Σήμερα το πρωί το άνοιξα πάλι. Το χρώμα παραμένει ζωηρό, το άρωμα ανυπέρβλητο, δεν έχει πάθει τίποτα η αναφιώτικη ζαφορά. Έχω φτιάξει πιλάφια, μαγειρευτά, σάλτσες, έχω ψήσει κάνα δυο φορές ψωμιά ζαφοριαστά. Με αυτό νοστιμίζω και χρωματίζω το αγαπημένο μου κυριακάτικο φαγητό, κόκορα στη γάστρα με ξερά βερίκοκα, αμύγδαλα και Ασύρτικο.
Τρόφιμα τοπικά είναι τα δώρα που μας αρέσει να παίρνουμε στις διακοπές μας. Από την Ύδρα φέρνουμε κάθε χρόνο τουλάχιστον μια ντουζίνα κουτιά με τους ζαχαρομπακλαβάδες του Τσαγκάρη, να μοιράσουμε σε φίλους και λάτρεις του υδραίικου αμυγδαλωτού. Η κυρα-Άννα μάς συμβουλεύει κάθε φορά να τα βάλουμε στην κατάψυξη μέχρι να τα δώσουμε. Πολύτιμο μυστικό, ξεπαγώνουν σαν καινούργια.
Όπου βρεθούμε, αναζητάμε τα τοπικά καλούδια. Τυριά, αλλαντικά, μέλια, κρασιά. Κοπανιστή και λούζα από τη Μύκονο. Σκοτύρι από την Ίο, μέλι και μανούρα από την Κίμωλο, σαλτσίσι, στρογγυλά τυράκια και γλυκίσματα από την Τήνο. Και άλλα πολλά. Τα τελευταία χρόνια, με τη δημιουργία των μικρών νησιωτικών οινοποιείων, φέρνουμε κρασιά που δύσκολα βρίσκεις στην πόλη. Στη λίστα με τα απαραίτητα πριν φύγουμε για διακοπές είναι πλέον ισοθερμικές τσάντες και παγοκύστες για τα πιο ευπαθή.
Στις σελίδες 90-91, τις πιο πυκνές σελίδες του τεύχους που κυκλοφορεί στα περίπτερα, η ομάδα του περιοδικού δίνει τις δικές της πολύτιμες συμβουλές. Προϊόντα και διευθύνσεις νοστιμιάς σε 15 και πλέον μέρη σε όλη την Ελλάδα. Τις σελίδες αυτές θα τις κόψω, κατά την παλιά μου συνήθεια, σκονάκι για όταν θα βρεθώ εκεί. Δοκιμάστε τα προϊόντα των τόπων όπου παραθερίζετε. Έχουν άλλη γλύκα εκεί που παράγονται. Όμως φέρτε και για το σπίτι, και για φίλους. Η γνώση της γεύσης, των προϊόντων του τόπου μας, η διάδοσή της, η διάδοσή τους, μας κάνει καλύτερους, πιο μορφωμένους, χαρούμενους.
