Κείμενο: Καλλιόπη Πατέρα
Εκπολιτιζόμαστε να το πω, διεθνοποιούμαστε να το πω, δεν ξέρω, γεγονός είναι ότι βρίσκουμε πλέον στις αγορές μας όλο και περισσότερα πράγματα απ’ όλο τον κόσμο. Πρόσφατα εντοπίσαμε φρέσκο κουρκουμά. Πρόκειται για μια ρίζα που μοιάζει εξωτερικά με το τζίντζερ στο πιο μικρό και πιο πορτοκαλί, και το οποίο τρίβεται όπως το τζίντζερ (ανήκουν στην ίδια οικογένεια), π.χ. στις σαλάτες και στα φαγητά. Τον τριμμένο σε σκόνη κουρκουμά τον ξέρουμε από την αρχαιότητα και τον χρησιμοποιούμε και στην Ελλάδα. Ταιριάζει σχεδόν με όλα τα όσπρια, τα κρεατικά –και ιδίως τα πουλερικά– και κυρίως με τα ανατολίτικα πιλάφια. Θυμίζει το κάρι, αλλά είναι πιο γλυκός και ήπιος και δίνει έντονο κίτρινο χρώμα στο φαγητό. Η γεύση όμως του φρέσκου είναι διαφορετική, ελαφρώς πιπεράτη και λεμονάτη. Τον ξεφλουδίζουμε πάντα πριν τον τρίψουμε και φοράμε οπωσδήποτε γάντια γιατί βάφει... Εξάλλου η πρώτη χρήση του ήταν αυτή.
*Σε επιλεγμένα μανάβικα . Ενδεικτικά στα: Μάκης και Γκόλφω, Οπώριο, Bio Μελισσάνθη.
