Καμιά φορά, για να φτιάξω λαχανοσαλάτα κάνω το εξής κόλπο που μου έδειξε φίλος σεφ: Από την προηγουμένη ψιλοκόβω το λάχανο (λευκό ή λευκό και κόκκινο μισό-μισό), το βάζω σε ένα μεγάλο μπολ (το κόκκινο το βάζω σε άλλο μπολ για να μη ξεβάψει στο λευκό), το αλατίζω και το ραντίζω με λίγο λευκό ξίδι ή μηλόξιδο. Το «ζυμώνω» με τα χέρια να μαραθεί και να μειωθεί λίγο ο όγκος του. Το σκεπάζω και το αφήνω στο ψυγείο ένα βράδυ να μαριναριστεί. Την επομένη έχει, ας πούμε, «τουρσοποιηθεί», χωρίς να είναι πολύ ξινό και θυμίζει κάπως το ξινολάχανο των βορειοευρωπαίων. Σε αυτήν την κατάσταση, αντέχει στο ψυγείο αρκετές μέρες.
