Μήλο ή αχλάδι; Αν δυσκολευόμαστε να απαντήσουμε ποιο προτιμάμε, τη λύση μάς δίνει το αχλαδόμηλο ή νάσι ή ασιατικό αχλάδι.
Μοιάζει περισσότερο με μήλο ως προς το σχήμα. Η φλούδα του έχει το κιτρινωπό, σχεδόν χρυσαφί, χρώμα και τις μικρές πιτσιλιές, που χαρακτηρίζουν τα πολύ συνηθισμένα και δημοφιλή αχλάδια «Γουίλιαμς». Είναι όμως πιο τραχιά και σκληρή. Η σάρκα του έχει υφή αχλαδιού (με τις ευδιάκριτες ίνες που τις αισθάνεσαι λίγο στο δόντι), αλλά άρωμα και γεύση μήλου. Και όμως, δεν είναι υβρίδιο. Πρόκειται για αυθεντική ποικιλία αχλαδιών, που υπάρχουν στην Ασία εδώ και αιώνες, και μάλιστα είναι τόσο χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ηπείρου, που ονομάζονται ασιατικά, ιαπωνικά ή κινεζικά αχλάδια. Το άνθισμα των δέντρων τους σηματοδοτεί την άνοιξη στην Απω Ανατολή και είναι τα πιο παλιά αχλάδια του κόσμου. Τα καλλιεργούν, επίσης, σε άλλες χώρες, όπως στην Αυστραλία, στη Νέα Ζηλανδία, στη Χιλή, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, στην Κύπρο και, προσφάτως, και στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στη βόρεια, δηλαδή στη Νάουσα και στο νομό Πέλλης.
Η καλλιέργειά του, όμως, είναι πολύ απαιτητική, αφού τα δέντρα πρέπει να έχουν αρκετή απόσταση το ένα από το άλλο και οι καρποί να αραιώνονται συχνά, κλαδί-κλαδί, από τους παραγωγούς. Επειδή έχουν ευαίσθητη φλούδα και «χτυπιούνται» εύκολα, η συγκομιδή τους πρέπει να γίνεται πάρα πολύ προσεκτικά.
Από την άλλη, όμως, είναι φρούτα αντοχής και κρατάνε αρκετό καιρό στο ψυγείο, γι’ αυτό, ενώ η συγκομιδή σταματάει στα μέσα του φθινοπώρου, μπορούμε να τα βρούμε στην αγορά και αρκετά αργότερα. Στο σπίτι, ειδικά αν τα τυλίξουμε, μπορούν να μείνουν μερικές εβδομάδες σε κρύο και στεγνό περιβάλλον.
Τα αχλαδόμηλα πρέπει να επιλέγονται με βάση το άρωμα και την όψη τους. Προτιμάμε, λοιπόν, εκείνα που έχουν έντονο και γλυκό άρωμα (όταν είναι κρύα από το ψυγείο, δεν μυρίζουν τόσο). Δεν προσπαθούμε να τα ζουλήξουμε για να δούμε αν είναι ώριμα, αφού, ακόμη και σκληρά, μπορεί να είναι πολύ γλυκά. Δεν επιλέγουμε όμως μαλακά, ζαρωμένα αχλαδόμηλα με χτυπήματα, γιατί δεν είναι τόσο νόστιμα.
Επιστημονική ονομασία: Prunus persica
Θρεπτικά συστατικά: φυτικές ίνες, κάλιο, προβιταμίνη Α και βιταμίνη C
Θερμίδες: 39 kcal/100 γρ.