Κείμενο: Δημήτρης Ρουσουνέλος
«Είτε φτάσεις στην Πόλη με τρένο, με λεωφορείο, ή με ταξί από το αεροδρόμιο, κατά το έμπα σου στη Βυζαντινή Της μήτρα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσεις ξυστά από το Γεντικουλέ. Επταπύργιο στα Ελληνικά…»
Ένας Έλληνας που ζει εκεί είναι ο καλύτερος οδηγός για να ζήσεις την εμπειρία της Κωνσταντινούπολης.
Ο Αγγελής Νάννος είναι από τη Δράμα. Στο μπλογκ του δίνει έναν θησαυρό πληροφοριών για την Πόλη όπως ο ίδιος τη ζει, την γεύεται και την απολαμβάνει τα τελευταία 3 χρόνια. Στα 500 posts που έχει ήδη ανεβάσει, καταγράφει εμπειρίες, επισημαίνει τα σημαντικά, προειδοποιεί για τις κακοτοπιές. Από τα κείμενα και τις φωτογραφίες του αναδεικνύονται τουριστικές διαδρομές, μνημεία και ιστορίες ανθρώπων «μεσ’ στου Βοσπόρου τα στενά». Δεν λείπουν οι κουβέντες για κρασιά -πανάκριβα λόγω φορολογίας- για τοπικές ποικιλίες που αναβιώνουν από την Ανατολική Θράκη και την Τένεδο και προκύπτουν από σοβαρές επενδύσεις εκατομμυρίων δολαρίων σε οινοποιεία και οινολόγους εισαγωγής.
Πέρα από την πεπατημένη των οργανωμένων ταξιδιών, η ομορφιά της Πόλης αναδεικνύεται σοκάκι το σοκάκι με όσα γνωστά και άγνωστα συλλαμβάνει το μάτι κι απολαμβάνει η γούλα: ταντίρ κουζού, κιοφτέδες και πιλάφια, κεμπάπια, προβατίνες και καυτά βούτυρα, μύδια γεμιστά, αρώματα, γιανίκ ντοντουμά, ρακές, ναργιλέδες και καφέδες σε ανήλιαγα υπόγεια και σε ανώγια με θέα τον Γαλατά.
Ιδού το έπος του κιοφτέ: «Ζουμερό τον θες; Είναι. Αφράτο τον θες; Και πάλι είναι. Όσο πρέπει λιπαρός; Ξαναματαείναι! Το δε πιλάφι που τον συνoδεύει, βουτυράτο αλλά σπυρωτό, αμβροσία σκέτη, παρόλο που το ρύζι δεν είναι το παραδοσιακό συνοδευτικό του κιοφτέ, όπως τα φασόλια πιαζ». angelisandtheistanbul.
Ο Αγγελής συνεργάζεται κατά καιρούς με την ομάδα Istanbul Eats. Πρόκειται για μια αγγλόφωνη ιστοσελίδα που αυτοπροσδιορίζεται σαν οδηγός για σοβαρούς καλοφαγάδες. Μαζί τους μοιράστηκε τη χαρά της βράβευσης από το περιοδικό «Saveur», ένα από τα εγκυρότερα γαστρονομικά περιοδικά του κόσμου, στην κατηγορία ταξιδιού και φαγητού: «Best Culinary Travel Blog». Πέρα από παρουσιάσεις εστιατορίων, καταστημάτων ειδών διατροφής και θέματα που αφορούν την κουζίνα και τα προϊόντα της Τουρκίας, ενδιαφέρον έχουν και οι διαδρομές γαστρονομικού ενδιαφέροντος μέσα κι έξω από την Κωνσταντινούπολη.
Ωραία συνταγή για «Καλόν πράμα», για «ψευτιές» που είναι αληθινές, για «μούγκρα» που δεν περιλαμβάνει μουγγρί, «τσιππόπιτα» που δεν είναι τσίπικη, φαγητά με διπλά σύμφωνα «κκιοφτέρια», «ππαλουζές», «τταβάς», ένα σωρό άγνωστες λέξεις που τρώγονται και μάλιστα σε τόπο ελληνικό. Στην Κύπρο! Οι διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων της Κύπρου διαφέρουν από τις συνήθειες ημών των ελλαδιτών. Ο πλούτος της κυπριακής διατροφής είναι επιρρεασμένος βαθιά από την κουζίνα της Ανατολής, λόγω της προωθημένης γεωγραφικά θέσης του νησιού στις παρυφές της Ανατολής, αλλά κυρίως γιατί ήταν και είναι σταυροδρόμι συνάντησης ανθρώπων και πολιτισμών. Το κυπριακό υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος φρόντισε εδώ και 3 χρόνια για την καταγραφή 100 περίπου συνταγών που αφορούν Κυπριακά εδέσματα.
Ο τίτλος Κυπριακά Παραδοσιακά Παρασκευάσματα αναφέρεται σε μια έκδοση 72 σελίδων. Η καταγραφή χωρίς φιοριτούρες και σύγχρονα φτιασιδώματα, γίνεται -όπως ενημερώνει η ομάδα εργασίας- προς χάριν «όσων ασχολούνται με τη λειτουργία μικρών παραδοσιακών εστιατορίων παραδοσιακής μορφής». Τις κλασσικές αυτές κυπριακές νοστιμιές που μοσχοβολάνε κόλιαντρο, κύμινο και δυόσμο τις βρίσκουμε αναρτημένες και διαδικτυακά εδώ.
Ο τόπος στον οποίο μας οδηγεί το κάθε λινκ στο διαδίκτυο μπορεί να αποδειχτεί ένα μικρό διαμαντάκι. Ισχύει πάντα αυτό που όρισε για τα ταξίδια ο Ναζίμ Χικμέτ:
«Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει…»
