Septem, η μικρή από την Εύβοια

01 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013 - 11:17

Η μικροζυθοποιία του Σοφοκλή Παναγιώτου, στο Ωρολόγιο Αυλώνα, φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στην ελληνική αγορά.

«Ένα μεγάλο ζυθοποιείο παρέχει στον καταναλωτή την ασφάλεια του ποιοτικού ελέγχου, χωρίς γευστικές εξάρσεις όμως. Αυτό το κενό στην αγορά καλούμαστε να καλύψουμε εμείς», λέει ο Σοφοκλής Παναγιώτου καθώς με ξεναγεί στις εγκαταστάσεις της μικροζυθοποιίας Septem, στην Εύβοια, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ωρολογίου του Δήμου Αυλώνος. Το όνομά της στα λατινικά σημαίνει «επτά». Κάθε τύπος μπίρας που παράγεται εδώ φέρει το όνομα μιας διαφορετικής ημέρας της εβδομάδας: Η Monday’s Pilsner χαρακτηρίζεται από έντονα αρώματα λουλουδιών και κίτρου, η Friday’s Pale Ale συνδυάζει τα εσπεριδοειδή με το φουντούκι, ενώ για τη Sunday’s Honey Golden χρησιμοποιείται ελληνικό μέλι ανθέων!

Ένα ακόμα μυστικό που σπεύδει να μοιραστεί μαζί μας ο ιδιοκτήτης είναι πως οι μπίρες που παράγονται εδώ δεν υφίστανται θερμική κατεργασία, σε αντίθεση με το 99,9% των εταιρειών παραγωγής ζύθου, που παστεριώνουν τα προϊόντα τους. «Βασικός στόχος είναι οι μπίρες μας να διατηρούν αναλλοίωτο τον γευστικό και αρωματικό τους χαρακτήρα. Αυτό επιτυγχάνεται και με τη χρήση ολόκληρων φύλλων λυκίσκου αντί για συμπυκνωμένες μορφές ή εκχυλίσματα. Μπορεί η φύρα στην παραγωγή να είναι μεγάλη, αλλά το γευστικό αποτέλεσμα μας δικαιώνει».

Ο οινολόγος που αγάπησε την μπίρα
Αυτή η μάλλον «οινολογική» προσέγγιση του κ. Παναγιώτου δεν είναι τυχαία. Όταν έκλεισε τα 18, άφησε πίσω του το Αυλωνάρι για να σπουδάσει χημικός στη Θεσσαλονίκη. Στο τρίτο έτος σκεφτόταν να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να φύγει για το Λονδίνο, για να ασχοληθεί με τα οικονομικά. «Είχα κουραστεί από το θεωρητικό κομμάτι και διψούσα για πρακτικές γνώσεις, που μπορούν να βρουν εφαρμογή στη βιομηχανία», εξηγεί. Αποφάσισε, όμως, να παρακολουθήσει ένα τελευταίο μάθημα Οινολογίας, το οποίο αποδείχτηκε... καρμικό, αφού του άλλαξε τη ζωή. «Δύο ώρες αφότου ξεκίνησε το μάθημα, ήξερα ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου».

Το ζυθοποιείο διαθέτει σύγχρονη εμφιαλωτική μηχανή με δυνατότητα πλήρωσης 2.250 φιαλών την ώρα.

Ακολούθησαν ένα μεταπτυχιακό στην Οινολογία και την Αμπελουργία στο Τορίνο και επτά χρόνια εργασίας στο οινοποιείο Mediterranean της Κρήτης (στο οποίο εργάζεται ως σύμβουλος μέχρι σήμερα). «Αλλά υπήρχε πάντα μέσα μου η επιθυμία να γυρίσω στον τόπο μου και να ξεκινήσω κάτι δικό μου. Οι γονείς μου ασχολούνται με το εμπόριο και τις διανομές, ως ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ, και με βοήθησαν να κάνω την αρχική επένδυση». Σε συνεργασία με τον αδελφό του Γιώργο, ο οποίος έχει αναλάβει το οικονομικό κομμάτι της επιχείρησης, άνοιξαν τον Ιούνιο του 2009 το δικό τους μικροζυθοποιείο.

«Στο ξεκίνημά του, κάθε οινολόγος ονειρεύεται να ανοίξει κάποια μέρα το δικό του οινοποιείο. Ισως είμαι ο μόνος στην Ελλάδα που δεν είχε τέτοιες βλέψεις. Τα τελευταία χρόνια, ο τομέας του κρασιού στη χώρα μας έχει βαλτώσει και ήμουν πεπεισμένος ότι επιχειρηματικά δεν θα ήταν καλή επένδυση. Επιπλέον, η περιοχή μας δεν έχει ιδιαίτερη αμπελουργική ανάπτυξη. Από την άλλη, βέβαια, η ενασχόληση με την μπίρα σε μια εποχή που δεν ενδείκνυται για μεγάλα “ανοίγματα” ήταν ένα ρίσκο». Αποφάσισε, όμως, να το πάρει. Και δεν έχει μετανιώσει.

Το μοντέρνο κτίριο στο οποίο στεγάζεται η Septem, εμβαδού 700 τ.μ., κατασκευάστηκε με «πράσινη» λογική εξοικονόμησης ενέργειας και διαθέτει σύγχρονη εμφιαλωτική μηχανή με δυνατότητα πλήρωσης 2.250 φιαλών την ώρα, καθώς και άρτια εξοπλισμένο χημικό εργαστήριο. Οι τοίχοι σε όλους τους χώρους έχουν αντικατασταθεί από τζαμαρίες, έτσι ώστε, όπου κι αν σταθείς, να μπορείς να παρακολουθήσεις την παραγωγή. Αυτή την εποχή, ετοιμάζεται ένας ειδικός χώρος, που θα λειτουργήσει σύντομα ως αίθουσα δοκιμών, προβολών και διάφορων εκδηλώσεων. Στα σκαριά είναι και η επέκταση τόσο του αποθηκευτικού όσο και του παραγωγικού χώρου. Όταν ολοκληρωθούν, η δυνατότητα παραγωγής θα φτάσει το 1.800.000 φιάλες ετησίως. Επίσης, στο κτήμα των 25 στρεμμάτων που διαθέτει η εταιρεία θα φυτευτεί πειραματικά λυκίσκος, όπως με ενημερώνει με ενθουσιασμό ο Σοφοκλής Παναγιώτου, αφού «η πιο ιδιαίτερη μπίρα που έχω δοκιμάσει είναι η Wet Hop, του αμερικανικού ζυθοποιείου Sierra Nevada, η οποία είχε ως βάση τον φρέσκο λυκίσκο».

Ο ίδιος, όταν δεν πίνει μπίρα (την οποία θεωρεί κατεξοχήν «ποτό της παρέας»), δοκιμάζει κρασί ή ουίσκι, αφού «η γευσιγνωσία έχει να κάνει με το έμφυτο ταλέντο καθενός, αλλά, κυρίως, με την εμπειρία του ουρανίσκου».

Ο ιδιοκτήτης της Septem (και οινολόγος) Σοφοκλής Παναγιώτου ελέγχει την παραγωγή σε όλα της τα στάδια.

«Η μπίρα δεν είναι αναψυκτικό!»
Παρατηρώ ότι στην ετικέτα των προϊόντων αναγράφονται οι ποικιλίες λυκίσκου που χρησιμοποιούνται για κάθε τύπο μπίρας, αλλά και η προτεινόμενη θερμοκρασία σερβιρίσματος. «Πήρα αυτή την απόφαση για να μην ξανακούσω κάποιον να λέει ότι θέλει να πιει μια παγωμένη μπίρα για να ξεδιψάσει, λες και πρόκειται για αναψυκτικό! Όσο πιο χαμηλή είναι η θερμοκρασία, τόσο πιο ουδέτερο είναι αυτό που γεύεσαι, τόσο λιγότερο ξεδιψάς και τόσο περισσότερο πίνεις τελικά». Αυτή η κίνησή του ήταν ο λόγος που στον περσινό διεθνή διαγωνισμό International Beer Challenge του Λονδίνου η Septem κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία Design & Packaging, «κάτι ανέλπιστο και εξαιρετικά σημαντικό για το ξεκίνημά μας». Από την αρχή, άλλωστε, στόχος ήταν τα προϊόντα της Septem, στη συνείδηση του καταναλωτή, να γίνουν συνώνυμα της γαστρονομικής απόλαυσης και να αποτελέσουν σημείο αναφοράς για τη διαφοροποιημένη, ποιοτική μπίρα. «Απομένουν άλλοι τρεις τύποι για να συμπληρώσουμε την εβδομάδα και ύστερα βλέπουμε!»

Η κουβέντα έρχεται στις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει σ’ αυτήν τη «διαδρομή». Εχει να μου διηγηθεί δεκάδες περιστατικά σχετικά με τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία που προηγείται του στησίματος μιας επιχείρησης, αλλά και με την απουσία στήριξης από την ίδια του τη γενέτειρα, αφού τα μαγαζιά της περιοχής δεν τον βοήθησαν στην προώθηση του προϊόντος. Εντούτοις, σήμερα όλα αυτά φαντάζουν μακρινό παρελθόν: «Στα 40 μου, πλέον, αισθάνομαι τυχερός που έχω κάνει το χόμπι μου δουλειά. Όταν με το καλό αποκτήσω παιδιά, ακόμη κι αν δεν ακολουθήσουν τα δικά μου βήματα, θέλω να μάθουν πως το να πηγαίνεις στη δουλειά με κέφι είναι αληθινή ευλογία»...

Septem Monday’s Pilsner
Μια Pilsner μπίρα (5,0% alc.), με λαμπερό χρυσαφένιο χρώμα, η οποία παράγεται με τη χρήση ολόκληρου λυκίσκου των ποικιλιών Perle και Northern Brewer. Χαρακτηρίζεται από έντονα αρώματα λουλουδιών και κίτρου, ενώ γευστικά η διακριτική παρουσία βύνης, σε συνδυασμό με τη δροσιστική οξύτητα και πικράδα, αναδεικνύει την έντονα αρωματική επίγευσή της.
Septem Friday’s Pale Ale
Έντονα αρωματική Pale Ale μπίρα (4,7% alc.), με χρυσοχάλκινο χρώμα, που παράγεται με τη χρήση ολόκληρου λυκίσκου των ποικιλιών Saaz και Nelson Sauvin. Χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακά αρώματα ροδάκινου και εσπεριδοειδών, που, σε συνδυασμό με τη γλυκιά γεύση, το ισορροπημένο στόμα και τη διακριτική πικράδα του Nelson Sauvin, συνθέτουν ένα αρμονικό σύνολο
.
Septem Sunday’s Honey Golden Ale
Μια premium μπίρα διπλής ζύμωσης, η οποία παράγεται από ελληνικό μέλι ανθέων. Χαρακτηρίζεται από χρυσαφένιο χρώμα και εντυπωσιακά αρώματα ανθών πορτοκαλιού, ροδάκινου και εξωτικών φρούτων. Τέλος, στη γεύση της, που είναι γλυκιά και λιπαρή, κυριαρχούν τα αρώματα λεμονανθών και ροδάκινου, ενώ η διακριτική πικράδα αναδεικνύει τη μεγάλης διάρκειας αρωματική επίγευσή της.
Septem Thursday's Premium Red Ale
Φρέσκια, μη παστεριωμένη κόκκινη μπίρα (4,5% vol) στα πρότυπα των Irish Red Ales, με κρεμώδη αφρό, φρουτώδη, ισορροπημένη γεύση και εντυπωσιακά αρώματα καραμέλας και καβουρδισμένης βύνης.