Με σήμα το γαϊδουράκι

22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013 - 10:54

Μια πολυπολιτισμική ομάδα φτιάχνει εξαιρετική ελληνική μπίρα στη Μέσα Γωνία της Σαντορίνης.

Με το νερό της ηφαιστειακής γης, εξαιρετικής ποιότητας βύνη από τη Γερμανία και την Αυστρία, σπάνια είδη λυκίσκου από τη Νέα Ζηλανδία, το Ορεγκον των ΗΠΑ, την Τσεχία, τη Σλοβενία και με μαγιές από το Βέλγιο και την Αμερική, τέσσερις καλοί φίλοι ένωσαν τις δυνάμεις τους και έστησαν στη Μέσα Γωνία της Σαντορίνης ένα ζυθοποιείο που φιλοδοξεί να συνδέσει το όνομα του νησιού με την καλή μπίρα. Την πολυπολιτισμική ομάδα συνθέτουν ένας Σέρβος ζυθοποιός, ο Boban Krunic, ένας Άγγλος οινέμπορος, ο Steve Daniel, μια πολυτάλαντη Αμερικανίδα, η Majda Anderson, και ο Έλληνας οινολόγος και οινοπαραγωγός Γιάννης Παρασκευόπουλος.

Η Ζυθοποιία Σαντορίνης παράγει σήμερα 3 φρέσκες, απαστερίωτες και αφιλτράριστες μπίρες, που, με σήμα το γαϊδουράκι, έχουν κατακτήσει ήδη την τοπική αγορά και προσπαθούν να ανταποκριθούν και στην υψηλή ζήτηση που έχουν εκτός Θήρας. Είναι η ατίθαση lagered ale «Yellow Donkey», η στρογγυλή και πυκνή -επίσης lagered ale, που «ολισθαίνει» ελαφρώς προς την πλευρά ale- Red Donkey και η, περιορισμένης εμφιάλωσης, πικρή και σοβαρή Crazy Donkey, η πρώτη καθαρόαιμη Indian Pale Ale που έγινε ποτέ στην Ελλάδα και αντιπροσωπεύει το 15% της παραγωγής του ζυθοποιείου.

«Επειδή προερχόμαστε από το χώρο του κρασιού, έχουμε μάθει στο ρίσκο. Εμπιστευτήκαμε την ιδέα μας και αδιαφορήσαμε για την κρίση», σημειώνει ο Γιάννης Παρασκευόπουλος. «Στόχος μας είναι σύντομα να χρησιμοποιήσουμε και ντόπιο κριθάρι. Την επόμενη χρονιά θα παραγάγουμε 70.000 λίτρα και ελπίζουμε σύντομα να καταφέρουμε να διπλασιάσουμε τις ποσότητες. Το ενδιαφέρον είναι ότι μέχρι να ασχοληθώ με την μπίρα την έβλεπα σαν εχθρό, γιατί αντιλαμβανόμουν ότι στερούσε μερίδιο από το κρασί. Πλέον οι δύο δραστηριότητες είναι εντελώς συμπληρωματικές. Γιατί στην οινοποίηση, από τη μια πρέπει να αποδεικνύεις συνεχώς τη δουλειά σου μέσα από πολύ σκληρές συνθήκες και αστάθμητους παράγοντες, με πρώτο και καλύτερο την πρώτη ύλη, την οποία δεν ελέγχεις απόλυτα γιατί έχεις να αναμετρηθείς με τον καιρό. Από την άλλη, στην μπίρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: παράγεις όποτε θέλεις, όσο θέλεις, με απολύτως ελεγχόμενη πρώτη ύλη, με άπειρες συνταγές και με όπλο τη φαντασία σου...»