Κείμενο: Μερόπη Παπαδοπούλου
Όταν το εθνικό μας κρασί βρίσκει επιτέλους την αναγνώριση που του πρέπει, στις σελίδες των New York Times.
«Η ρετσίνα είναι ανάμεσα στα πιο απαξιωμένα κρασιά…Είναι ένα παραδοσιακό ελληνικό λευκό κρασί στο οποίο προστίθεται η πικάντικη γεύση του ρετσινιού από το πεύκο. Ενα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουν οι αρχάριοι οινόφιλοι είναι ότι η ρετσίνα είναι «απαίσια». Είχα την ευκαιρία σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στο Σαν Φραντσίσκο όχι μόνο να αναθεωρήσω αυτό το θέσφατο αλλά να σκεφτώ πόσο εύκολα μπορεί να χαθεί ένα παραδοσιακό προϊόν αν δεν προσαρμοστεί στις σύγχρονες γευστικές απαιτήσεις… Δοκίμασα ένα ποτήρι ρετσίνα Ritinitis Nobilis Gaia και ενθουσιάστηκα με το νόστιμο, λαμπερό και ισορροπημένο κρασί με τις διακριτικές νότες ρετσινιού που ταίριαξε τέλεια με το ψητό αρνί και την σαλάτα μου. … Αργότερα είχα την ευκαιρία να το απολαύσω και σε εστιατόριο του Μανχάταν…Μπορεί να μην συμπεριλαμβάνεται στα 10 καλύτερα κρασιά αλλά σίγουρα είναι ανάμεσα στα πιο αξιομνημόνευτα κρασιά που δοκίμασα το 2016!»
Eric Asimov, New York Times 8/12/2016
Να λοιπόν που με επιμονή στην ποιότητα και την πίστη στην ελληνικότητα, το εθνικό μας κρασί βρίσκει την αναγνώριση που του πρέπει στις διεθνείς αγορές!
Κι αυτό οφείλεται σε μερικούς διορατικούς, τολμηρούς και πρωτοπόρους παραγωγούς, που αναγνώρισαν την μοναδικότητα της και την ευκαιρία που θα άνοιγε νέους, διεθνείς δρόμους. Παραγωγοί που την αντιμετώπισαν σαν ένα ακόμα κρασί, αρνήθηκαν την «ρετσινιά» πειραματίστηκαν, πάλεψαν, νίκησαν!
Έτσι σήμερα βρίσκουμε στα ράφια εξαιρετικές ρετσίνες που πραγματικά άλλαξαν το τοπίο. Οι προχωρημένοι και «ψαγμένοι» καταναλωτές δεν διστάζουν να τις παραγγείλουν στα καλύτερα εστιατόρια και να προχωρήσουν μαζί της σε ένα γεύμα που μοσχοβολάει Ελλάδα. Δεν είναι λίγες οι φορές που premium ρετσίνες, κερδίζουν για πρώτη φορά χρυσά μετάλλια και διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς - κάτι που μέχρι πριν λίγα χρόνια θα ήταν τουλάχιστον αδιανόητο.
Απευθύνομαι σήμερα σε όλους αυτούς που δηλώνουν «γνώστες» αλλά στραβώνουν με απαρέσκεια το στόμα τους όταν απλά και μόνο μιλάμε για ρετσίνα και αρνούνται με σθένος το υπέροχο άρωμα του πευκοδάσους, όταν εκθειάζουν παράλληλα το sous bois…
Προκαλώ, λοιπόν, όσους έχουν ανοιχτά μυαλά και γευστικούς κάλυκες να σερβίρουν σε ένα κολονάτο ποτήρι του λευκού κρασιού μια παγωμένη new age ρετσίνα, να μισοκλείσουν τα μάτια και να απολαύσουν το διακριτικό άρωμα του ρετσινιού, της μαστίχας, του δαφνόφυλλου, την γκουρμέ «πικράδα» της πευκοβελόνας και τα φρουτώδη ποικιλιακά αρώματα του σταφυλιού που οδηγούν στην χαρακτηριστική πιπεράτη, πικάντικη επίγευση. Ιστορικές ποικιλίες όπως το Σαββατιανό και ο Ροδίτης έχουν πάντα την πρωτοκαθεδρία στις οινοποιήσεις, κάνοντας όμως χώρο δίπλα τους για εξαιρετικές ρετσίνες από Ασύρτικο και Ξινόμαυρο. Μπορεί να νομίζετε ότι η ρετσίνα είναι ένα καλοκαιρινό κρασί σερβιρισμένο σε παραλίες ή ορεινά χωριουδάκια, σε ένα παραφορτωμένο με μεζεδάκια τραπέζι.
Όμως όχι! Δοκιμές που κάναμε στον «Οινοχόο» απέδειξαν ότι ταιριάζει περίφημα με το μοδάτο σούσι, καθώς και με όλα τα σασίμι και καρπάτσιο ψαρικών. Γαρίδες τεμπούρα την λατρεύουν, καθώς και τα σκορδάτα μανιτάρια, φυσικά το παραδοσιακό αρνάκι με πατάτες στο φούρνο -που ίσως μαγειρέψετε τις γιορτές-, καθώς και όλα τα πικάντικα finger foods που θα σερβίρετε στο γιορτινό πάρτι.
Αναφέρω τις αγαπημένες μου ρετσίνες και σας προ- σ-καλώ να τις δοκιμάσετε.
Οινοποιία Κεχρή: από το αγαπημένο Κεχριμπάρι, στο πολυβραβευμένο Δάκρυ του Πεύκου και στην εξαντρίκ ροζέ ρετσίνα από Ξινόμαυρο «Σε φόντο ροζέ».
Γαία Οινοποιητική: Ρητινίτης Nobilis ο πολυταξιδεμένος.
Οινοποιείο Παπαγιαννάκου: Ρετσίνα από Σαββατιανό, γιατί τα Μεσόγεια και την παράδοση κρατούν και στο μέλλον προσβλέπουν.
Τετράμυθος: Ρετσίνα οινοποιημενη σε αμφορείς!Θαυμάσια.
