Η γνωστή δημοσιογράφος μάς μιλάει για τις γαστριμαργικές της περιπέτειες και τους γκουρμέ θησαυρούς του αγαπημένου της νησιού, της Τήνου.
Από την Ινδία στην Μποτσουάνα και από τον Λίβανο στη Μαδαγασκάρη και στον Μισισιπή. Οπου κι αν βρέθηκε, η δημοσιογράφος Μάγια Τσόκλη μάς μετέδωσε κάτι από την ατμόσφαιρα των τόπων, των πολιτισμών και των γεύσεων του κόσμου. «Με γιαγιά Μικρασιάτισσα, κουβαλάω τις γεύσεις της Πόλης, ως Μεσογειακή δεν μπορώ να μην εκτιμήσω την κουζίνα του Λιβάνου και ως ταξιδιώτισσα ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τον γαστριμαργικό πλούτο της Ιαπωνίας. Πίστευα τότε κι εγώ ότι η Ιαπωνία έχει μόνο σούσι και σασίμι. Εσφαλλα! Περάσαμε μία εβδομάδα στο Κιότο και κάθε βράδυ ήταν μια αποκάλυψη νέων, “κολασμένων” γεύσεων», θυμάται η Μάγια. Οταν ήταν μωρό, την τάιζαν με δύο κουτάλια, για να μη «σκούζει». Ως παιδί λάτρεψε τον παστουρμά του παππού Σπύρου, Καραμανλή από την Καππαδοκία, που ετοίμαζε στην κουζίνα του σπιτιού.
Πού να ήξερε τότε πως κάποτε θα δοκίμαζε ακρίδες τηγανητές στο Μεξικό («σαν άγευστες τηγανητές γαρίδες») ή λιαστά σκουλήκια στην Μποτσουάνα! Από τις κουζίνες του κόσμου αγαπά την Ιταλία για τα ζυμαρικά της, τα pesto, το carpaccio. Αλλά και το Μαρόκο για το κουσκούς, την Ινδία για το butter chicken και τη Ζανζιβάρη για το biryani και το durian, τον «βασιλιά των εξωτικών φρούτων». Το πιάτο που τη συγκινεί περισσότερο είναι το steak tartare στο Παρίσι, που πλέον αποφεύγει λόγω μιας πρόσφατης αλλεργίας στο αυγό. Οι γευστικές μνήμες ξεκινούν άλλωστε στην Πόλη του Φωτός, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε τα πρώτα χρόνια της ζωής της. «Το πρώτο έδεσμα που θυμάμαι είναι οι carambar, οι γαλλικές μαλακές καραμέλες με κακάο. Επειτα ήταν εκείνες οι λεπτές σοκολάτες Μέλο στην Ελλάδα... Α, και φυσικά ψητό λεμονάτο από τον Κάτσικα και υποβρύχιο με δροσερό νεράκι τα καλοκαίρια στην Υδρα».
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο τη διεκδικεί ένα άλλο νησί, η Τήνος, όπου βρίσκεται σήμερα και η ζυθοποιία «Νήσος», που δημιούργησε με τον σύντροφό της Αλέξανδρο Κουρή. «Δεν γνώριζα καθόλου τη βαθιά ικανοποίηση που προσφέρει η παραγωγή, πόσω μάλλον τη δημιουργικότητα που κρύβει η επιχειρηματικότητα, παρότι βάλλεται τόσο πολύ αυτή την εποχή».
Η Τήνος της Μάγιας Τσόκλη
«Η Τήνος είναι ένας τόπος με παράδοση στο φαγητό, που πέρασε στα χέρια μιας νέας, τολμηρής γενιάς επαγγελματιών. Εχει προχωρήσει πολύ μπροστά με καινοτόμους πρωτοβουλίες, όπως οι εξής:
- Το Tinos Food Paths: κάνει τη γαστρονομία του νησιού γνωστή σε όλο τον κόσμο μέσω ενός νέου τουριστικού μοντέλου.
- Τυροκομικά προϊόντα: Δίπλα στο τυροκομείο του διάσημου για τη γραβιέρα και το φρέσκο γάλα Αγροτικού Συνεταιρισμού (πρατήριο: Λεωφ. Μεγαλόχαρης 22, Τ/22830-23.289) στέκουν πλέον αντάξια τα δύο νέα τυροκομεία: “Σαν Λορέντζο” στον Κέχρο (Τ/22830-41.549) και το τυροκομείο της Αγγελας Ρουγγέρη στον Τσικνιά, ιδίως για το “καρίκι” της, το πικάντικο τυρί που ωριμάζει μέσα σε κέλυφος κολοκύθας (Τ/6948-259.427).
- Αλλαντικά: Παραδοσιακά τηνιακά αλλαντικά τυποποιεί το νέο αλ-λaντοποιείο “Κρητικός” (Βίντσι, Χώρα Τήνου, Τ/22830- 29.280).
- Εδέσματα όπως αγκινάρες, κάππαρες και κρίταμα από “Το ντουλάπι της γιαγιάς” (Τ/22830-22.807), όπως και προϊόντα της φίρμας Aegean Essence (Τ/22830-22.234) της οικογένειας Παλαμάρη, που υπάρχουν πλέον σε κεντρικά σούπερ μάρκετ.
- Κρασί: Οι Τηνιακοί Αμπελώνες (Τ/22830-41.120) εξάγουν πλέον το 80% της παραγωγής τους στη Γαλλία, ο οινοποιός Χρήστος Φόνσος (Τ/22830-51.048) επιμένει στην αναγέννηση των ντόπιων ποικιλιών και ο Μιχάλης Κοντιζάς από το οινοποιείο Volacus Wine μάς παρουσίασε φέτος το πρώτο του κρασί (Τ/6978-485.671).
- Μπίρα: Ε, και για να παινέσουμε το σπίτι μας, θα έλεγα ότι η δημιουργία της μπίρας “Νήσος” στην Τήνο συνέβαλε στην οικοδόμηση του νέου “προσώπου” του νησιού, κάτι που ήταν μέσα στους βασικούς στόχους του εγχειρήματος (Τ/22830-26.333)».
