«Μετά το ποτό πρόσφεραν στον κάθε καλεσμένο μια χάλκινη κορινθιακή πιατέλα με ψωμί, κότα, πάπια, φασιανό, χήνα και άλλα φαγητά, και, αφού έπαιρνε ό,τι ήθελε ο καθένας από την πιατέλα του, την έδινε στους δούλους που στέκονταν πίσω του.»...
Τα ταπεινά βλίτα μπορούν στα χέρια άξιων μαγείρων να γίνουν ένας ακόμη πρεσβευτής μιας μεσογειακής μαγειρικής κουλτούρας, που χωρίς ξιπασιά τιμά την τροφή και τον άνθρωπο....