«Τα ρεβίθια στη Σμύρνη, τα μαγειρεύανε συχνά με πολλούς τρόπους. Έβαζαν από πάνω χοντρές ροδέλες κρεμμύδι και μετά φέτες ντομάτας. Άλλες φορές, ειδικά στην αυγουστιάτικη νηστεία, τα συμμαγειρεύανε με μελιτζάνα, για να είναι πιο χορταστικά. Συχνά τα άλεθαν και τα κάνανε κεφτέδες, μεζέ για το τσίπουρο. Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι το ρεβιθόρυζο. Όποτε περίσσευαν ρεβίθια, την επόμενη μέρα έριχναν λίγο ρύζι και είχαν ένα καινούργιο φαγητό. Το ίδιο έκαναν και στις φακές, ρίχνανε λίγο κοφτό μακαρονάκι».
Η διάσημη ιαπωνική σούπα, με ζωμό από σάλτσα σόγιας (shoyu) και κινέζικο λάχανο, γίνεται πλέον και στο σπίτι με τη συνταγή του Χριστόφορου Πέσκια. Με σωστό προγραμματισμό και ακολουθώντας τα στάδια της συνταγής, θα την ετοιμάσουμε σχετικά εύκολα. Πρώτα όμως θα κάνουμε μια βόλτα σε έθνικ καταστήματα τροφίμων, για να προμηθευτούμε τις απαραίτητες εξωτικές πρώτες ύλες.
«Πάντα κάναμε ψητά κυδώνια στο σπίτι τον χειμώνα. Η μαμά μου τα έβγαζε ως επιδόρπιο σε τραπέζια, αφού χτυπούσε κρέμα γάλακτος και έφτιαχνε σαντιγί. Τα τρώγαμε όμως και σκέτα ή με μία κουταλιά γιαούρτι και μέλι, με λίγη κανέλα. Ο πατέρας μου έφυγε μικρός από τη Μ. Ασία, αλλά πάντα μου έλεγε ότι αυτό που θυμόταν πιο έντονα ήταν οι κήποι με τα φρουτόδεντρα και τα ζαρζαβατικά». Θέλξη Μουζάκη