«Γεννημένος έμπειρος» στο θέμα του φαγητού δηλώνει ο γνωστός Θεσσαλονικιός καλλιτέχνης. Εχει, μάλιστα, να το λέει: οι φίλοι του τον αγαπούν και για τη μαγειρική του.
Πληθωρικός, άνθρωπος της παρέας, της μουσικής, του φαγητού. «Αγαμοι Θύται» και «Νηστικό Αρκούδι» στο βιογραφικό του. Ο μουσικός, περφόρμερ και παρουσιαστής Δημήτρης Σταρόβας έχει φύγει από τη Θεσσαλονίκη και έχει μετακομίσει στην Αθήνα, ξαναβρέθηκε όμως για λίγες ημέρες στον Βορρά μέσα στο καλοκαίρι, για συναυλίες. Και έτσι μάθαμε τα γευστικά του γούστα.
Η Αθήνα τον καλύπτει γαστρονομικά και οι γεύσεις της Θεσσαλονίκης δεν του λείπουν, διότι σχεδόν κάθε εβδομάδα ανεβαίνει στα παλιά του λημέρια. Στην πρωτεύουσα βρίσκει καλό φαγητό, έχει και τα στέκια του, που εναλλάσσονται ανάλογα με τη διάθεση και την παρέα - η έννοια «στέκι» είναι προϋπόθεση απαραίτητη για τον ίδιο για μια έξοδο για φαγητό.
Η σχέση του με το φαγητό «ερωτική»: «Οταν τρώω, δεν έχω μάτια για… καμία». Ρωτάω πού έμαθε να τρώει. Μου απαντά γελώντας: «Γεννήθηκα...έμπειρος!». Αν κάτι τον καθόρισε, είναι η μαγειρική της Πόντιας (από τη Σαμψούντα) γιαγιάς του - το «ταψάκι με κριθαράκι» που έψηνε στην ξυλόσομπα είναι από τις πιο έντονες εικόνες της παιδικής του ηλικίας.
«Δεν ξεχωρίζω κάποια κουζίνα, βρίσκω όμως πιο πλούσια και ενδιαφέρουσα τη γαλλική. Δεν έχω αγαπημένο πιάτο, όπως δεν έχω αγαπημένη μουσική. Μου αρέσει οτιδήποτε είναι “νόστιμο”», λέει.
Τους τελευταίους μήνες προσπαθεί να αλλάξει τις διατροφικές του συνήθειες για λόγους υγείας. Είναι δύσκολο, όπως λέει, για την ιδιοσυγκρασία του να έχει την ημέρα που περιγράφει: «Προσπαθώ να υιοθετήσω την κινέζικη φιλοσοφία που λέει ότι το πρωινό είναι για σένα, το μεσημεριανό για τους φίλους και το βραδινό για τους εχθρούς!».
Του αρέσει να πειραματίζεται και να δημιουργεί… «Απ’ ό,τι θυμάμαι, την πρώτη φορά που μαγείρεψα μείναμε νηστικοί! Τώρα πια, σε όποιον μαγειρέψω θέλει να μετακομίσει στο σπίτι μου!». Μυστικό του, το χοντρό αλάτι, οι συνδυασμοί από διάφορα πιπέρια και το ευλογημένο σκόρδο, που δύσκολα δεν θα βάλει στα φαγητά του.
Σε ένα γεύμα θα καλούσε στενούς φίλους και, λόγω κρίσης, θα τους μαγείρευε κάτι… απλό, όπως κριθαρότο με καραβίδες, φινόκιο και Sambuca. Υπό κανονικές συνθήκες. Γιατί τώρα… «Με βρίσκετε σε μια περίοδο που είμαι τρελά, αληθινά και συνειδητοποιημένα ερωτευμένος και θα καλούσα μόνο το κορίτσι μου. Οπότε, όπως αντιλαμβάνεστε, το τι θα φάμε και τι θα πιούμε είναι δευτερεύουσας σημασίας».
Τελευταία ερώτηση: Τι θα περιλάμβανε το μενού που θα έφτιαχνε για τους «Αγαμους Θύτες»; Απαντά με τρόπο γλαφυρό::«Φεστιβάλ χοληστερίνης με καραμελωμένα κοψίδια. Μενού αλμυρόγλυκο, σβησμένο με καλό παλαιωμένο κρασί».
Tα στεκια του Στη Θεσσαλονικη
«Ψωνίζω στου Κοσμά, και τα καθημερινά, και τις γκουρμεδιές, αν πρόκειται να μαγειρέψω σπίτι. Αν θέλω άψογη ελληνική κουζίνα, θα πάω στο Πανελλήνιον (Δόξης 1 και Σαλαμίνος, κέντρο), Τ/2310-567.220). Αν επιθυμήσω ουζάκι και ποικιλίες, πάω στο Καπάνι και στη Μοδιάνο. Για σουβλάκι στο Derlikatesen (Ιωάννη Κούσκουρα 7, κέντρο, Τ/2310-226.367). Για κρεατικά στον Ανέστη, την αγαπημένη μου χασαποταβέρνα (Λεωφ. Θεσσ/νίκης-Μηχανιώνας 78, Περαία, Τ/23920-21.611). Βγαίνω εκτός Θεσσαλονίκης για ψαράκι, πάω στους Νέους Επιβάτες και συγκεκριμένα στο Οστρακο (Κουντουριώτου 37, Νέοι Επιβάτες, Τ/23920-22.245). Και τέλος, το βράδυ για ποτό, σε ένα από τα παλαιότερα μπαρ της πόλης, το The Residents Bar (Στρατηγού Καλλάρη 4Α, κέντρο, Τ/2310-238.274).
