Κείμενο: Εύωχος
Η υπέροχη εσωτερική αρχιτεκτονική είναι του διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα Αριστομένη Προβελέγγιου, όμοια και απαράλλαχτη έως σήμερα. Στα τραπεζάκια του πέρασε και περνάει κόσμος πολύς.
Θα ήταν εκεί στο ’69-’70 όταν νέοι πρωτομπουκάραμε μια νύχτα στο bar Au Revoir επί της Πατησίων, λίγο πριν από την Κεφαλληνίας. Είχαμε φύγει από το σπίτι του Ρένου στη Μηθύμνης, τον οποίο ώρες ακούγαμε ακούραστο και μαινόμενο κατά πάντων με αναφορές στον Ηράκλειτο, τον Νίτσε, τον Σολωμό, τον Ρίτσο, τον Θεοτόκη και βέβαια στο αίμα του Εμφυλίου, και με το μεγάλο ραδιόφωνο στο ράφι πλάι στο γραφείο του «Θηρίου», με χαμηλωμένη την ένταση, να παίζει τζαζ...
Ηταν αργά, περασμένες 12. Στην πλατεία Αγάμων αραγμένα νυσταλέα ταξί. Πήραμε πεζή την Πατησίων προς την Ομόνοια. Το μεγάλο παλιό καφενείο στη γωνία Αγίου Μελετίου, εκεί όπου τραυματίστηκε μοιραία ο Τέλλος Αγρας, έκλεινε. Περάσαμε απέναντι, ανάμεσα στην πολυκατοικία του Ιωάννη Μεταξά και στο Μικρό Πολυτεχνείο. Συνεχίσαμε, χαζέψαμε τις φωτογραφίες στη βιτρίνα του «Αελλώ» με την προκλητικά εύθραυστη Μαρλέν Ζομπέρ και τον σκληρό των σκληρών, τον Τσαρλς Μπρόνσον. Και αμέσως μετά, στα τριάντα μέτρα μπροστά μας, το bar Au Revoir. Σπρώξαμε τη μεταλλική πόρτα με το μεγάλο τζάμι και περάσαμε σ’ έναν κόσμο άλλο. Τον κόσμο του Au Revoir. Ο χώρος μικρός - που, αν εξαιρέσεις τη μεταλλική πόρτα που αντικαταστάθηκε πριν από μερικά χρόνια με ξύλινη και κάποιες νέες ζωγραφικές αφίσες, δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Πίσω από την μπάρα και στην αίθουσα οι ιδιοκτήτες αδελφοί Θόδωρος και Λύσανδρος Παπαθεοδώρου. Οι θαμώνες όχι πολλοί, κυρίως άντρες και ένα ζευγαράκι στο μικρό πατάρι. Στο ακραίο σκαμπό της μπάρας μόνος, σοβαρός και αμίλητος έπινε το κονιάκ του ο κ. Κούλης Στολίγκας, αυτός ο φινετσάτος κωμικός.
Από τότε πήγα αρκετές φορές σ’ αυτόν τον οικείο πλέον χώρο και τις δύο τελευταίες δεκαετίες που κατοικώ στην περιοχή πάω συχνότερα.
Χρόνια μετά έμαθα πως η υπέροχη εσωτερική αρχιτεκτονική είναι του διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα Αριστομένη Προβελέγγιου, όμοια και απαράλλαχτη έως σήμερα. Στα τραπεζάκια του πέρασε και περνάει κόσμος πολύς. Τώρα στην μπάρα του Au Revoir είναι ο Σωτήρης Παπαθεοδώρου. Ο πατέρας του, ο κ. Λύσανδρος, δεν έχει πάψει από το τέλος της δεκαετίας του ’50 έως σήμερα να έρχεται στο Au Revoir με το χαμόγελο και τη μεγάλη αρετή κάθε μπάρμαν: την τέχνη της κουβέντας με τον μοναχικό πότη. Και οι θαμώνες, παλαιοί και κυρίως νέοι και νέες, συνεχίζουν να κρατούν ενδιαφέροντα και ζωντανό αυτό το υπέροχο αυθεντικό μπαρ που κοντεύει να κλείσει τα 60 του χρόνια, πάντα νέο και ζωηρό.
