ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

1. Τιμητικό Βραβείο - Χριστόφορος Πέσκιας

Ο Χριστόφορος Πέσκιας θεωρείται ένας από τους σεφ που δημιούργησαν τη νέα ελληνική κουζίνα και ο πρώτος που χρησιμοποίησε κυπριακά προϊόντα στα πιάτα του, κάνοντας γνωστά στην Ελλάδα το κολοκάσι και τον κόλιανδρο....

2. Σουπιές με ρεβύθια από τη Σκύρο

Είναι ίσως είναι τα νοστιμότερα ρεβύθια που έχουμε δοκιμάσει. Τη συνταγή μάς έδωσε ο Κωστής Χιώτης, μάγειρας και ιδιοκτήτης της ταβέρνας στη Σκύρο «Οι ιστορίες του μπάρμπα»....

3. Μύδια και αχιβάδες αχνιστά

Αυτή η συνταγή πιθανόν να μας δείχνει ότι το χειρόγραφο έχει γραφτεί στην Κωνσταντινούπολη. Τα «ανεχυμιστά» μύδια (δηλαδή τα μύδια μαγειρεμένα στους χυμούς τους, τα αχνιστά) αναφέρονται ως «ρεματίσια». Πρόκειται για μύδια που προέρχονται από το Μέγα Ρεύμα, παραθαλάσσιο χωριό στις ευρωπαϊκές ακτές του Βοσπόρου, που σήμερα είναι γνωστό με το όνομα Αρναβούτκιοϊ (Αρβανιτοχώρι). Το ισχυρότατο θαλάσσιο ρεύμα που έρχεται από τον Εύξεινο Πόντο μεγαλώνει τρομερά σε ταχύτητα στη συγκεκριμένη περιοχή του Βοσπόρου και πλουτίζει τα νερά της με έναν απίθανο πλούτο από ψάρια και θαλασσινά - μεταξύ αυτών και μύδια. Την αδυναμία των Κωνσταντινουπολιτών για τα μύδια τη γνωρίζουμε μέσα απο αναρίθμητες συνταγές από τη δεξαμενή των οποίων πιθανότατα προέρχεται και αυτή. Με τον ίδιο τρόπο μαγειρεύονται και οι αχιβάδες που ο μάγειρας τα ενώνει σε ένα ωραιότατο νηστίσιμο πιάτο, απλό μα μεγαλειώδες....

4. Μπακαλιάο ἢ ἄλλο ψάρι μεγάλο λιαστὸ

Το πάστωμα των ψαριών είναι από τις πιο παλιές μεθόδους συντήρησής τους. Οι Έλληνες του Εύξεινου Πόντου πάστωναν τόνους ψάρια και τα εμπορεύονταν μέχρι τις εσχατιές της δυτικής Μεσογείου. Επιστρέφοντας, έφερναν ιδέες για συνταγές και νέα προϊόντα. Κάπως έτσι πρέπει να έφτασε μέχρι τον μάγειρά μας η λέξη «μπακαλιάο», της οποίας την πορτογαλική ονομασία (bacalhau) άφησε σχεδόν αναλλοίωτη στο χειρόγραφό του. Πάντως ο μεσογειακός μπακαλιάρος, γνωστός ως μερλούτσος (γένος Merluccius), δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τα μεγαλόσωμα ξαδέρφια του από τον Ατλαντικό που τόσο αγαπούν οι Πορτογάλοι, αν και ανήκει στην ίδια οικογένεια, των γάδων. Πιθανότατα λοιπόν ο μάγειράς μας κάνει λόγο για τον μπακαλιάρο Ατλαντικού, μια και τον αναφέρει με το αυθεντικό του όνομα. Η συνταγή είναι εντυπωσιακή, με τις γλυκόξινες γεύσεις να εξισορροπούν την αλμύρα του ψαριού και με τα μυρωδικά να το απογειώνουν....

5. Χταπόδι κονφί στη γάστρα

Ο μάγειρας είναι σαφής, το σιγομαγείρεμα του χταποδιού μόνο σε λάδι για αρκετές ώρες είναι «ὡραιότατος τρόπος νὰ μαγερευθεῖ ». Το σημερινό κονφί αλλά και το μαγείρεμα εν κενώ σε μια συνταγή. Για να το επιτύχει, καλύπτει το χταπόδι με πολύ καλής ποιότητας ελαιόλαδο, «λάδι πολλὰ καλὸ», και σφραγίζει το σκεύος με ζυμάρι για να μη φεύγουν οι υδρατμοί. «Τὸ λάδι τὸ φκαιρώνεις καὶ τίποτας δὲν καταλύεται, ἤγουν δὲν φυραίνει, ἀπὸ τὸ λάδι» μας συμβουλεύει αλλά και μας καθησυχάζει. Δηλαδή τόσο λάδι και μάλιστα καλό, σιγομαγειρεμένο σε σφραγισμένο σκεύος, δεν ελαττώνεται (φυραίνει). Το σουρώνουμε και το αδειάζουμε (φκαιρώνεις) σε άλλο σκεύος και τίποτα δεν πάει χαμένο. Όσο για το χταπόδι; Λουκούμι! Η Νένα Ισμυρνόγλου, που επίσης δεν αφήνει τίποτα να πάει χαμένο, την κάνει μια ωραιότατη, ιδιότυπη σάλτσα, που εκτός από ωραίο συνοδευτικό του χταποδιού, μπορούμε να τη φυλάξουμε στο ψυγείο για διάφορα μαγειρέματα, όπως ριζότι, σουπιές με σπανάκι κ.ά....

6. Σαλάτα με ελιές και κρεμμύδια

Η βάση αυτής της σαλάτας μάς θυμίζει την εμβληματική μανιάτικη με ελιές, πορτοκάλι και κρεμμύδι, χωρίς όμως τα εσπεριδοειδή. Μπορεί να είναι πιο φτωχή σε υλικά, ωστόσο καθώς μαγειρεύεται, η γλύκα της είναι αξεπέραστη. «Βάλε τὲς ἐλιὲς τὲς τριλιανές» προτείνει ο μάγειρας και η ερευνήτρια-λαογράφος δρ Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη θεωρεί ότι ίσως πρόκειται για ελιές από την Τρίγλα Βιθυνίας (κωμόπολη της Προύσας). Ο σεφ Περικλής Κοσκινάς προτείνει να τη δοκιμάσουμε όχι μόνο με μαύρες ελιές αλλά και με πράσινες, πικρούτσικες. «Η αντίθεση της γλύκας του κρεμμυδιού με την αψάδα και την ελαφριά πικράδα της πράσινης ελιάς έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Σε ένα τόσο απλό πιάτο συναντά κανείς τόση ισορροπία». Προτείνουμε να μην τη βάλετε στο τραπέζι χωρίς φρέσκο ζυμωτό ψωμί, ιδανικά ζεστό....

7. «Ρυζόγαλο» νηστήσιμο (με ταχίνι)

Ελαφρύ και ιδιαίτερα μυρωδάτο το ιδιότυπο αυτό ρυζόγαλο. Μην ξεχάσετε να βάλετε λίγο αλάτι, κάτι που, όπως λέει ο πατέρας Γεώργιος, μάγειρας στην Αθωνιάδα Σχολή, που μας έδωσε τη συνταγή, είναι το μυστικό της νοστιμιάς του. Τη συνταγή έμαθε από παλιούς πατέρες στη Νέα Σκήτη στη νοτιοδυτική πλευρά της χερσονήσου του Αθω....

8. Η νηστήσιμη μαγειρική του Αγίου Ορους

Πληθωρική, πολυσυλλεκτική, και όμως λιτή και με ξεκάθαρη μεσογειακή ταυτότητα. Η αγιορείτικη κουζίνα βασίζεται στο λάδι, στα χόρτα, στα όσπρια, στο ψάρι και στα θαλασσινά, χρησιμοποιεί άφθονα μυρωδικά και μπαχαρικά, αξιοποιεί τεχνικές παλιές και καινούργιες....

9. Όταν συνάντησα τον Bocuse

Για τους τυχερούς καλεσμένους στο L’ Abbaye de Collonges (σ.σ. χώρος δεξιώσεων που δημιούργησε ο Bocuse κοντά στο βραβευμένο εστιατόριό του, L’Auberge du Pont de Collonges), οι διαφορές της εκεί εμπειρίας από μια παράσταση όπερας ήταν μικρές. ...

10. Σχολιάζοντας τα #vraveiapoiotitas17

11. Μιλούν οι Γάλλοι σεφ αρχαία ελληνικά;

«Πολλές λέξεις στην ορολογία της γαλλικής κουζίνας έχουν αρχαία ελληνική καταγωγή.»...

12. Ο Τσελεμεντές μαγειρεύει ιταλικά

Επί δέκα συνεχόμενα χρόνια διοργανώνεται στη Σίφνο το Φεστιβάλ Κυκλαδικής Γαστρονομίας, προς τιμήν του Έλληνα αρχιμάγειρα του 20ου αιώνα, του Νικόλαου Τσελεμεντέ....

13. Περνάμε καλάααα!

Να «περνάμε καλά», αυτό είναι το ζητούμενο στο πιάτο. Η μαγειρική δεν ενδιαφέρει και τόσο......

14. Anthony Jehanno «Το σημαντικό είναι να αποτυπώνεται ο τόπος στο πιάτο»

Σεφ και ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου σε μια κωμόπολη της Βρετάνης, με ένα αστέρι Michelin και τον τίτλο του «ανερχόμενου» να τον ακολουθεί κατά πόδας, μας δίνει τη δική του οπτική για τη μαγειρική ως άσκηση οικονομίας, εντοπιότητας και εποχικότητας. Κάπου εκεί υπεισέρχεται και το ταλέντο, βεβαίως....

15. Παστέλια, γαλατόπιτες και άλλα αρχαία γλυκά

Τα περισσότερα γλυκά είχαν ως βάση τους ξηρούς καρπούς. Πολύ διαδεδομένα ήταν τα παστέλια, τα καραμελωμένα αμύγδαλα, τα αμυγδαλωτά, όπως και οι μουσταλευριές....

16.  Ενας σεφ στο Τζάνειο με... όρεξη για προσφορά

«Καμιά φορά λέω ότι δουλεύω σε “πεντάστερο”. Η ικανοποίηση που παίρνω είναι μεγαλύτερη από ένα μαγαζί στο οποίο ο άλλος έχει πληρώσει να πάει. Κι ας είναι όλοι με τις πιτζάμες τους!», σημειώνει ο Ιάκωβος Απέργης....

17. Η νηστήσιμη μαγειρική του Αγίου Ορους

Πληθωρική, πολυσυλλεκτική, και όμως λιτή και με ξεκάθαρη μεσογειακή ταυτότητα. η αγιορείτικη κουζίνα βασίζεται στο λάδι, στα χόρτα, στα όσπρια, στο ψάρι και στα θαλασσινά, χρησιμοποιεί άφθονα μυρωδικά και μπαχαρικά, αξιοποιεί τεχνικές παλιές και καινούργιες....

18. Χοντροκεφτέδες με σάλτσα ντομάτας

Ταξιδέψαμε στην Τήνο όπου ο μάγειρας Αντώνης Γκιων, του εστιατορίου «Ταρσανάς», μας «σύστησε» το αγαπημένο πιάτο των παιδικών του χρόνων. ...

19. Λαγωτό

Ο Γιώργος Γκάτσος, ιδιοκτήτης και μάγειρας του μεζεδοπωλείου «Φάμπρικα του Ευφρόσυνου», ετοιμάζει για τον «Γ» Μαρτίου 3 θεσπέσια κρεοφαγικά πιάτα!...

20. «Συναντήσεις» πάνω από ένα κρητικό τσικάλι

Το φαγητό ενώνει τους μάγειρες, τους λαούς, τις διαλέκτους...