Κείμενο: Εύωχος
Φωτογραφία: Κανάρης Τσίγκανος
Aν είναι κανείς τυχερός, μπορεί το κατάστημα να διαθέτει μερικά αυγά και ντομάτες, μια κουζίνα του γκαζιού κι ένα τηγάνι, για να σερβίρει εκτάκτως έναν νόστιμο και χορταστικό καγιανά.Συνοδευμένο με φέτα σκληρή, μπίρα παγωμένη ή χύμα ορεινό ροζέ κρασάκι.
Ήρθε ο καιρός των διακοπών και φεύγουμε -άλλος για λίγες μέρες, άλλος για περισσότερες- από το κάποτε κλεινόν (λόγω του παρελθόντος του) άστυ στα κέντρα παραθερισμού. Εκεί η σφυρίδα η ψητή και το ουζάκι, εκεί η ντοματοσαλάτα και η κάππαρη, εκεί τα παγωμένα καρπούζια και τα πεπόνια. Εκεί οι μαγαζάτορες οι απλοί, οι περιποιητικοί.
Όμως, εκεί στα κέντρα παραθερισμού και το κατεψυγμένο «φασολάκι» και οι ύποπτοι μουσακάδες, οι τηγανητές πατάτες οι τίγκα στο βαμβακέλαιο και η φέτα τύπου ασβέστη, το άρπα κόλλα και η προχειρότητα. Εκεί το περισπούδαστο ύφος των «ειδημόνων» της γκουρμεδικής επιστήμης. Εκεί οι ποιοτικές αντιθέσεις. Το νόστιμο και η μάπα. Το καθαρό και το λερωμένο. Το χαμόγελο και το υφάκι. Ομως πιο πέρα από τα παραθεριστικά κέντρα, κάμποσα χιλιόμετρα πιο έξω, μπορεί κανείς με διάθεση περιηγητή και λίγη καλή τύχη να βρει σε κάποιο ορεινό χωριό ένα -σπανιότατο πια- παντοπωλείον, απομεινάρι καιρών παλαιών. Με το σανιδένιο πάτωμα ψιλοβρεγμένο και σκουπισμένο, με τα βαμμένα με λαδομπογιά ράφια, το ψυγείο-βιτρίνα του ’60. Και όλα τα βασικά: Μπίρες και κοκα-κόλες. Αλάτι, πιπέρι, καφέ, σόδα μαγειρικής. Μακαρόνια, ρύζι. Σκουμπρί, καλαμαράκι, σαρδέλα και τονάκι κονσέρβα. Και άλλα εδώδιμα που δεν τα παράγει το σπιτικό μποστάνι και η οικόσιτη κατσίκα.
Και επειδή είναι παντοπωλείον και όχι απλώς αγορά τροφίμων, έχει και όλα τα άλλα απαραίτητα: σπίρτα, μοσχοσάπουνα, εντομοκτόνα, κορδόνια παπουτσιών, σχοινιά και σπάγκους, καρφίτσες και βελόνες, τσατσάρες και τσιμπιδάκια.
Και βέβαια, αν είναι κανείς τυχερός, μπορεί το κατάστημα να διαθέτει μερικά αυγά και ντομάτες, μια κουζίνα του γκαζιού κι ένα τηγάνι, για να σερβίρει εκτάκτως έναν νόστιμο και χορταστικό καγιανά. Συνοδευμένο με φέτα σκληρή, μπίρα παγωμένη ή χύμα ορεινό ροζέ κρασάκι. Και ψωμί, αν όχι ζυμωτό σπιτικό, τουλάχιστον από φούρνο της προκοπής και όχι χωριάτικο κατ’ ευφημισμόν.
Αν μάλιστα ο παντοπώλης συμβεί να είναι καθαρός και με καλή διάθεση, τότε η περιήγηση μακριά από τα κέντρα παραθερισμού θα αξίζει τον κόπο.
