Κείμενο: Δημήτρης Ρουσουνέλος
Η κουζίνα είναι ένα καράβι που ταξιδεύει. Σε κάθε λιμάνι δίνει και παίρνει: υλικά και τεχνικές, γνώση και κατανόηση. Η κουζίνα είναι το εργαλείο εκείνο που μπορεί να ενώσει ανθρώπους του κόσμου και ανθρώπους μοναχικούς. Με την ανάπτυξη του διαδικτύου το ταξίδι ίσως να μην έγινε πιο συναρπαστικό, έγινε όμως πιο προσιτό σε μεγάλη μερίδα ταξιδευτών. Όποιος αγαπά τη μαγειρική έχει πλέον πρόσβαση σε μια παγκόσμια τράπεζα πληροφοριών η οποία παρέχεται δωρεάν και μπορεί να περιλαμβάνει, λόγο, εικόνα και βίντεο. Ως καλοί ερανιστές σταχυολογούμε ηλεκτρονικές διευθύνσεις που κέντρισαν το ενδιαφέρον μας.
Ημερολόγια κυκλοφορούν κάθε χρόνο πολλά. Κάποια από αυτά περιέχουν κείμενα γαστρονομικού ενδιαφέροντος και συνταγές. Από τον δήμο Χανίων της Κρήτης μας έρχεται μια ιδιαίτερη έκδοση: το ημερήσιο «Ημερολόγιο Κρητικής Διατροφής-2013» και μάλιστα με πλήρη διαδικτυακή πρόσβαση. Κάθε μέρα και μια συνταγή από την πλούσια παρακαταθήκη της Κρητικής Κουζίνας. Μια εξαιρετική και υποδειγματική δουλειά 383 σελίδων, όπου θα βρούμε καταγεγραμμένες 365 συνταγές, εορτολόγιο, ημερολόγιο νηστειών, με επισήμανση των ημερών ψαροφαγίας, συμβουλές κατά το μαγείρεμα ή το σερβίρισμα (tips), όλα τακτοποιημένα με δύο εύχρηστους πίνακες περιεχομένων, ημερολογιακό και αλφαβητικό.
Ο χρηστικός αυτός οδηγός καλύπτει εποχιακά την παραδοσιακή καθημερινότητα. Οι συνταγές του ημερολογίου δεν αφορούν μόνο στην Κρήτη, αλλά και στα νησιά, που έχουν παρόμοιες διατροφικές συνήθειες, καθώς και στα αστικά, είτε αγροτικά νοικοκυριά σε όλη την Ελλάδα. Η καταγραφή προχωρά και ένα βήμα παραπέρα χρησιμοποιώντας ενίοτε παραδοσιακά προϊόντα της Κρήτης για να φτιάξει πιάτα από άλλες εθνικές κουζίνες (βλ. καρμπονάρα με παστό χοιρινό, κρητικό ανθότυρο και κεφαλογραβιέρα ή ριζότο με σέσκουλα, ξερό ανθότυρο, λιαστές ντομάτες, λαγουδόχορτο και τσουκνίδα). Σημαντικό ρόλο παίζει στην έκδοση ο προτεινόμενος συνδυασμός ούζου, τσικουδιάς, μπύρας και οίνων της Κρήτης, κυρίως από την ευρύτερη περιοχή των Χανίων.
http://issuu.com/chaniacretefb/docs/book_2012_4/33
Σήμερα ό,τι συμβαίνει στην Αλάσκα μπορεί και να ενδιαφέρει ένα χωριό του βορείου Αιγαίου. Μπορεί ακόμα κι αυτά τα δυο να σμίγουν με έναν μαγικό τρόπο χάρη στις καταγραφές μιας μπλόγκερ.
Η Laurie Constantino ζει στην Αλάσκα, είναι παντρεμένη με Έλληνα από νησί του Βορείου Αιγαίου και είναι συγγραφέας του βιβλίου “Tastes like home – Mediterranean cooking in Alaska”.
Αν δεν βρίσκει μαχλέπι και μαστίχα στην Αλάσκα, το παλεύει με μπαχάρι και φρεσκοτριμμένα σπόρια κόλιανδρου κι έτσι τα τσουρέκια γεμίζουν το σπίτι της αρώματα γιορτής. Τις κρύες μέρες και νύχτες θυμάται τον ξάδελφο Ζαφείρη στο χωριό, αχινούς και πεταλίδες, δεντρολίβανο και θυμαρίσιο μέλι, στήνει μουσακάδες και παστίτσια πειραγμένα, μαγειρεύει παραδοσιακό κυδωνάτο χοιρινό και στο σερβίρισμα παρακολουθεί τον Έλληνα σύζυγό της να προσθέτει καυτερή σάλτσα της Τζαμάικα. Το φούζιον, πριν περάσει την πόρτα της υπερβολής στα μαγειρεία εστιατορίων, έχωσε και χώνει καθημερινά την ουρά του διακριτικά στις κουζίνες των -όπου γης- σπιτιών μας.
Μια καλή ψυχή, παλιά μπακάλισσα στο νησί, συνήθιζε να λέει: «εγώ χαρίζω και πουλώ κι εσύ βλέπε κι αγόραζε». Κρατάμε αυτό σαν οδηγό για τα σημειώματά μας, καταγράφουμε όσα κατά τη γνώμη μας ενδιαφέροντα συμβαίνουν στον κόσμο. Αποθησαυρίζουμε υλικά, τεχνικές και ειδήσεις χρήσιμες στο μπάρκο. Ο φίλος της καλής γαστρονομίας γνωρίζει ότι στην πληροφορία και στον μύθο που την ακολουθεί, υπεισέρχεται το «de gustibus» που είναι πάντα στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ στις απολαύσεις και τη χαρά της ζωής. Η διαδικτυακή σαβούρα δεν είναι πάντα χρήσιμη στο ταξίδι. Το ξεσκαρτάρισμα εναπόκειται στον υποψιασμένο σερφίστα - αναγνώστη.
Καλό ταξίδι!
